Competitiewedstrijd 12/24
Niekerk 2 – RZB 2: 4-1
Kijk voor alle foto’s van het afgelopen RZB voetbalweekend op: https://www.flickr.com/photos/200165728@N06/albums/
Dat het een zware wedstrijd zou worden voor het tweede, stond vooraf al vast. Neefje Melvin – beter bekend als de ‘crypto-keeper’ – en Harm schitterden in afwezigheid door griep en pijntjes.

Alsof dat nog niet genoeg was, zorgde de heenreis voor extra spanning. Rik Veenstra besloot zijn spiegel te laten kennismaken met een andere merry, terwijl Thom met zijn Porsche ternauwernood een tweede botsing wist te voorkomen. Dankzij de ingreep van instructeur Sportel bleef de auto wonder boven wonder uit de sloot. Jos had het ergste al zien aankomen.

Dan de wedstrijd zelf. Leider Jaap lag met griep op bed, waardoor oudgediende Jordi Grol zijn plek overnam. Die had binnen één wedstrijd al meer taken uitgevoerd dan Jaap in het hele vorige seizoen.
Op het veld werd snel duidelijk waarom Niekerk stevig op de vierde plek stond, al deed Baflo goed mee. Een vroege goal werd afgekeurd – terecht, goed gezien door grensrechter Sportel, die tevens aanvoerder was, maar op de bank zat omdat hij niet had getraind. Lang genieten van zijn wisselplek kon hij echter niet, want na een mispeer van René (die prompt geblesseerd raakte) moest hij er toch weer in.
Bij de 2-0 stond Buma te slapen, terwijl het overduidelijk buitenspel was. De scheids wilde de goal zelfs afkeuren, maar Buma vergat mee te lopen en vlagde niet. Ruststand: 2-0.

Na de thee ontstond wat chaos. Niekerk en Baflo begonnen – op initiatief van Mischa Meinema – al aan de tweede helft, terwijl de scheidsrechter pas vijf minuten later het veld opstapte. Niekerk had niet veel tijd nodig om wat individuele fouten af te straffen: 4-0. Gelukkig bewees Niels op karakter wederom waarom Simon ‘het kanon’ telkens op de bank zit en prikte hij de 4-1 binnen.
Ondanks de uitslag was het een sportieve en leuke wedstrijd van beide kanten.

De avond werd voortgezet @ Huize Veenstra, om het teamgevoel in stand te houden. Jammer dat sommigen de dresscode aan hun laars lapten. Zelfs Chris de Jonge was van de partij – in zijn lievelingskleuren nog wel. Er werd 30 Seconds gespeeld (details blijven binnenskamers) en ouderwets gesjoeld. Eén ding is zeker: het teamgevoel is nooit weggeweest!
