2022-05-07
RZB zat 3 – DVC Appingedam 6
Zo nu en dan kun je genieten van een voetbalwedstrijd, zeker wanneer je veel doelpunten, goed voetbal en werklust gecombineerd ziet samengaan. Zowel DVC uit Appingedam als thuisploeg Rood Zwart Baflo lieten zaterdag zien hoe er gevoetbald moet worden.
Vanaf de aftrap gingen beide ploegen los en werd met veel inzet en knap voetbal naar een openingsgoal gezocht. De roodzwarten hadden iets meer van het spel en waren vooral opbouwend goed bezig. Telkens weer wist de thuisploeg de vrije man te vinden, zodat tegenstander DVC terug werd gedrongen op de eigen helft. De gasten lieten zich echter niet wegspelen en probeerden vaak via de counter eruit te komen. Doordat de Bafloërs niet wisten te scoren moest men constant alert blijven. Verdedigend had men de zaakjes echter goed voor elkaar en hoefde keeper Bolhuis nauwelijks in actie te komen. Het scorend vermogen aan de kant van de roodzwarten was af en toe schrijnend om te zien. Na een aantal prachtige aanvallen werden er keer op keer mensen in scoringspositie gebracht. Nu dient gezegd te worden dat de keeper van Appingedam enkele keren goed redding wist te brengen, maar wanneer je tot twee keer toe vrijuit vanaf vijf meter mag aanleggen dan moet er toch echt een doelpunt in liggen.
De roodzwarten deden zich daarmee zwaar tekort en hielden hun tegenstanders daarmee in leven. De wedstrijd bleef op en neer golven en de ene na de andere mooie aanval werd op het veld gelegd. Na een kwartier sloeg de thuisploeg eindelijk toe. Nadat Willem Beerda in het strafschopgebied werd aangespeeld, wist de linksvoor knap weg te draaien van zijn tegenstander. De onbeholpen verdediger wist daarna niets beter te doen dan de benen onder de aanvaller weg te maaien wat een terechte strafschop opleverde. De penalty werd hard en strak in de hoek geschoten door Ewoud Dijkman en leverde de allang verdiende 1-0 voorsprong op.
Ook na de treffer beleven de roodzwarten oogstrelend voetbal spelen. Van achteruit werd geduldig gewacht totdat men de juiste verdediger vrij wist te spelen om daarna de middenvelders aan het werk te zetten. Ook op het middenveld wist men heel langzamerhand een overwicht op te bouwen al sputterde Appingedam stevig tegen. De belangrijkste slag werd echter voorin gewonnen. Doordat de voorhoede constant goed aanspeelbaar was en misschien nog belangrijker, werd aangespeeld, bleven de Bafloërs gevaarlijk. DVC verweerde zich echter met hand en tand, toch bleven de roodzwarten kansen krijgen.
Eigenlijk had men na de eerste helft met tenminste 3-0 moeten leiden, maar ondanks uitgespeelde kansen bleef de thuisploeg volharden in het missen ervan. In de 40e minuut was het dan eindelijk zover en lag ook de tweede treffer van de dag tegen de touwen, en wat voor één. De aanval op zich was uit het boekje, via de rechtervleugel werd Chris Goelema vrijgespeeld en mocht hij de bal ongehinderd voorgeven. Wat misschien nog wel mooier was om te zien, was de actie in het strafschopgebied zonder de bal. Steven Doornbos en Sebastiaan Scheffers zagen het gevaar aankomen en maakten een onnavolgbare schaarbeweging waardoor laatstgenoemde de bal uiteindelijk vrij voor het doel kon inkoppen. Werkelijk een hogeschool voorbeeld van een doelpunt maken en niet te verdedigen.
De twee nul voorsprong stond echter niet lang op het scorebord. Ineens leek Appingedam te ontwaken uit hun lethargie (ja, even opzoeken mensen). Nu moet wel gezegd worden dat roodzwart hier een behoorlijk aandeel had. In eerste instantie was er al een waarschuwing, want na een mislukte buitenspelval stond er ineens een speler van DVC voor het doel van Anne Bolhuis. Het schot in de korte hoek leek voor de doelman een complete verrassing, toch kon de doelman met een reflex de bal met de voet en hand buiten de palen houden.
Nog geen minuut later verliep de buitenspelval opnieuw faliekant fout. Deze keer was het wel raak en werd er beheerst afgewerkt. Een treffer, die de roodzwarten zichzelf kunnen aanrekenen, want de buitenspelval moet je wel op de juiste manier gebruiken. In plaats van met een riante voorsprong, werd het nu een uiterst magere 2-1 waarmee kon worden gerust.
Na de pauze werd het ergste scenario bewaarheid. Door enkele wisselingen moesten de roodzwarten even opnieuw elkaar vinden en mede gesteund door de wind zette DVC nu gelijk aan voor de gelijkmaker. Binnen vijf minuten stond de wedstrijd volkomen op zijn kop.
Nadat de Bafloërs elkaar achterin een paar keer achter elkaar slecht inspeelden werd de chaos afgestraft door een scherpe voorzet, die in een keer op de pantoffel werd genomen. Goalie Bolhuis kon slechts gelaten toekijken hoe de bal bij de tweede paal in het doel plofte.
De gelijkmaker zorgde ervoor dat DVC hoop kreeg op een beter resultaat en maakte de onzekerheid en frustratie bij de roodzwarten alleen maar groter. De druk werd nu groter en aangezien men aan Bafloërs zijde bleef volharden in elkaar slecht aanspelen, gecombineerd met een haperende buitenspelval stond het binnen het kwartier met 2-3 achter.
Hierna herpakten de roodzwarten zich weer enigszins en begon men weer te voetballen. Langzamerhand werd het overwicht opgebouwd en hoopten de kansen voor de thuisploeg zich weer op. Na een mooie aanval lepelde rechtsvoor Scheffers de bal precies op het hoofd van spits Doornbos. Daar waar de spits meestal behoorlijk trefzeker is kopte de spits de bal naast het doel. Het was een duidelijk sein dat de jacht op de gelijkmaker was ingezet.
Ondanks het feit dat de roodzwarten elkaar nu minder vloeiend wisten te vinden, bleef men een licht veldoverwicht houden. De mannen uit Appingedam begonnen de eerste helft nu in de benen te voelen en namen wat gas terug. Na een hoekschop stond het zowaar plotseling weer gelijk. Een kort genomen corner werd door Jesper Weening voor het doel geslingerd. De bal werd langer en langer en verdween pardoes over de keeper heen in het uiterste hoekje tegen de touwen.
Een onverwachte opsteker voor de thuisploeg, die ondanks hard werken zich nu nauwelijks grote kansen wist uit te spelen. Het ging nu heen en weer en het spel eiste nu toch ook veel van de conditie. De ballen werden wat onnauwkeuriger gegeven en dit leidde opnieuw tot een achterstand. Nadat het leer op het middenveld werd verspeeld wist DVC middels een snelle overname iedereen te verassen. Keeper Bolhuis zag plotseling twee spelers voor zich staan en moest ondanks een verwoede poging toezien hoe er opnieuw van dichtbij kon worden afgewerkt.
Het was bewonderingswaardig om te zien hoe de thuisploeg zich nog eenmaal van zijn beste kant liet zien. Weer een achterstand, maar geen gescheld of commentaar naar elkaar toe. In plaats hiervan werd opnieuw de rug gerecht en trok men met nieuwe moed ten strijde. De grote kansen waren echter de eerste helft al gepasseerd en de tegenstander bleef nu gegroepeerd voor het doel hangen in de hoop om de voorsprong over de tijd heen te tillen.
Toch viel de verdiende gelijkmaker toch. Na een overtreding net buiten het strafschopgebied mocht specialist Ewoud Dijkman zijn talenten laten zien. De middenvelder faalde niet en schoot het speeltuig met uiterste precisie op de goal. Helaas voor roodzwart spatte het ronde projectiel op de lat uiteen. De terug stuiterende bal werd gretig opgepikt door de alert reagerende Jesper Weening, die vervolgens snoeihard de bal hard en hoog wist binnen te koppen.
Na afloop van de wedstrijd was het de vraag, heeft het derde nu twee punten verloren of één punt gewonnen. Op grond van de eerste helft en de scoringskansen had de tweede helft eigenlijk slechts een formaliteit moeten zijn en had men met drie of zelfs wel vier doelpunten verschil voor moeten staan. Na de achterstand in de tweede helft, mag je tenslotte spreken van een meer dan verdiend gelijkspel. Over het algemeen mag je in ieder geval spreken van een mooie pot voetbal met kans op meer.