29-05-2024:
Competitiewedstrijd 18/20
Zeester 2 – RZB 2: 4-4
Kijk voor alle foto’s van het afgelopen RZB voetbalweekend (en meer!) op: https://www.flickr.com/photos/200165728@N06/albums/
Keurig netjes in de nieuwe trainingspakken gestoken, (waarvoor dank aan 2 nieuwe sponsoren, welke dit zijn volgt binnenkort nog in een apart sponsorberichtje) ging ‘t 2e op bezoek bij Zeester. Op voorhand alweer zo’n potje waarbij je weet dat de mouwen opgestroopt kunnen worden, je je mannetje moet staan en waarbij je scherp moet beginnen. Uiteraard was het ook de bedoeling om dit strijdplan te bespreken in de kleedkamer, maar mede door het monotone gedreun uit die andere kleedkamer, was het voeren van een fatsoenlijk gesprek bijna onmogelijk, het was alleen Yordi die deze “vorm van muziek” kon waarderen en stond te stuiteren. Moet wel gezegd dat Yordi overigens een prima pot speelde, dus wellicht kunnen we een nummertje overnemen voor onze playlist.
Maar enfin, na de wekelijkse praat, de juice van Grapspop (er zijn weer een paar verliefd geworden), een paar scheldwoorden in de introductie van Jaap, het strijdplan incl. opstelling van Rick leek het 2e echt klaar voor deze pot. Doordat het, zeker daar in Zoutkamp, de hele godganse dag met bakken uit de hemel was gekomen, het speelveldje voor de kinderen was omgetoverd tot zwembad en de speeltuin ook onbegaanbaar was, was het even de vraag hoe het veld er bij lag, maar eerlijk is eerlijk, dat veldje was heerlijk. Zeker met het zonnetje op de bolletjes, nat veldje zonder al te veel hobbels en bobbels, en vooral zonder alle attributen van de trainer kon een relaxed warming upje beginnen waar uiteraard de zonnegroet weer een smaakvolle en heerlijke start was van hetgeen wat komen zou.
Maar eerst even iets anders, want voordat de wedstrijd van start ging was iedereen voorzien van een rouwband en werd een minuut stilte gehouden. Jim Tigchelaar, oud-secretaris/bestuurslid en vader van RZB-icoon Rob Tigchelaar, is onlangs helaas op 90-jarige leeftijd overleden. Uiteraard wensen wij vanuit het complete 2e elftal en staf, de familie en nabestaanden veel sterkte toe in de komende periode.
Om half 8 mochten we los. Direct scherp beginnen zei de trainer: na 8 minuten stond het 2-0. Dus daar ging iets mis. Het veldspel had meer weg van een eerste weidegang van een kudde koeien dan dat van een goed potje voetbal. Vooral in de organisatie en communicatie liet het de eerste minuten te wensen over, en daar wisten de vissers van Zoltkamp uitstekend gebruik van te maken door middel van een paar prima steekpasses, en koelbloedige afrondingen.
Geen paniek, maar lekker is anders. Nu stond het 2e in ieder geval voor een mooi testcase, even kijken of het hele team een beetje karakter in de pokkel heeft. Rug recht en vooral gaan met die banaan. En dan is het toch lekker dat Robin zo nu en dan een mooie bevlieging heeft en heel snel tekende in de 9e minuut vanaf een metertje of 20 met een ferme doch keurig afgemeten schuiver voor de aansluitingstreffer. Het voetbal werd ietsje beter, maar liet nog steeds wel te wensen over. Maar stukje bij beetje wisten wel elkaar toch beter te vinden.
Yordi, moet toch even uitgelicht worden, was helemaal aangegaan op de muziekkeuze uit de kleedkamer, stond natuurlijk ook met zijn stampmaatjes in het veld, maar was niet te stoppen. De ene na de andere rush werd over de rechterflank uitgevoerd, de ene met ene beter einde als de ander, maar aan inzet, agressie en beleving heeft het niet gelegen. Na een minuutje of 30 was het één van die rushes die eindige in een overtreding binnen de 16. Via de elfmeterstip was het Sportel die koelbloedig de gelijkmaker binnen schoof.
Dit had het begin moeten zijn van de wederopstanding, maar dat ging toch anders, het niveau van de eerste 8 minuten werd zo nu en dan weer even aangetikt, met hier en daar een bevlieging van de straaljagers voorin. Maar toch, gaatjes te groot en organisatorisch toch nog wat haperingetjes. En, absoluut niet geheel tegen de verhouding in, was het dan toch weer Zeester die op slag van rust nog 1x een ferme pets in het gezicht had gegeven door middel van de derde treffer. Ruststand 3-2, afgebluft op strijdkracht, organisatorisch vermogen en eigen communicatie. Maar we hebben voor hetere vuren gestaan.
Mooi om te zien dat iedereen met een bek als een baksteen in de kleedkamer zat, want dit is niet iets wat het 2e ambieert. We willen graag bovenaan blijven staan met leuk, attractief, aanvallend en goed georganiseerd voetbal. Maar soms komt er een beetje meer karakter bij kijken, zoals vandaag het geval was, en moet er toch ook even uit een ander vaatje getapt worden. Om een beetje in het Zoutkampse te blijven, luidt ook het spreekwoord ‘Wie ’s nachts uit vissen gaat, moet overdag zijn netten drogen’. Oftewel, als je het de eerste helft verkloot, moet je de 2e helft toch écht aan het werk. Waar Rick met een overweldigende speech, waarbij ik echt apetrots was op die trainer die daar stond, exact de vinger op de zere plek kon leggen, iedereen weer met de neus dezelfde kant op kon krijgen, de frustratie omgezet werd in motivatie en vol vertrouwen de 2e helft werd ingegaan, was het 2e onherkenbaar in vergelijking met de eerste helft.
Direct scherp vanaf de aftrap werd een bal door een eigen speler binnen gewerkt, na wederom een rush en voorzet van Yordi van de stampmaatjes. Dit was ook het startschot van een periode die volledig voor RZB was. Een paar keer buitenspel, reddingkjes van die keeper, schoten voorlangs of net naast, een balletje op de paal die voor de goal langs stuiterde, moet gezegd dat het ook niet meezat. Maar de rug rechten, dat is inmiddels een kwaliteit van het 2e.
In een eerder stadium in het seizoen al benoemd als Melvin de Messias en Harm de Verlosser was de laatst ook tijdelijk even echt een verlosser. Als je doet wat je deed, dan krijg je wat je kreeg moet Thom Iwema gedacht hebben in de 80e minuut. Waar we normaal over de grond spelen zag hij een gaatje achter de verdediging, en legde over een afstand van een metertje of 40 de bal panklaar voor onze Verlosser. En zoals al vaker dit seizoen, inmiddels 33 keer (!!), was daar de goal van Harm. En de uiteindelijk, wat betreft de 2e helft, toch verdiende voorsprong. 10 minuten voor tijd, dan denk je, die halen we binnen. Maar dat ging niet door. Waar Zeester met een keurig steekpassje wederom achter onze achterhoede wist te komen, werd dat in eerste instantie nog afgewend maar uiteindelijk resulteerde dat in een schot op doel. Sportel was de gebeten hond, die stond op de lijn, kreeg de bal tegen zijn hand, overigens wel keurig tegen het lichaam aan. Dus Sportel boos en al stampend, scheldend, kop als een tomaat en stoom uit de oren de penalty geaccepteerd. En dus 4-4.
Met nog een minuutje of 6 op de klok werd dus weer om een wederopstanding gevraagd en ook nu, kwam die weer. Met een paar mooie aanvalletjes leek het dan ook te gebeuren, via een voorzet van Melvin (vanaf de achterlijn) was het uiteindelijk Harm die binnenwerkte. De feestvreugde was ongekend, de euforie groot. Maar de weifelende grens stond met zijn vlag om hoog. Waarom, hoe en wat is nog steeds onduidelijk. Jaap was zelfs zo boos, dat ie een keer niet aan het schelden was, en dan weet je dat die pas echt boos is. maar de goal werd afgekeurd. Het was zelfs zo erg dat Robin van schrik een scheetje had gelaten in de dug out. Wat hij gegeten had, dat weet tot op de dag van vandaag nog steeds niemand en wil ook niemand weten, maar dat iets van binnen intens verrot was, was wel duidelijk. “Hai kon wel veldmoez’n vreet’n hemm”. Zo kreeg dit zomeravond potje op weg naar de titel toch nog letterlijk en figuurlijk een nare bijsmaak.
Een enerverend potje, waar na 90 minuten ook alles in zat. Uiteindelijk een terecht gelijkspel, waar we in ieder geval hebben kunnen laten zien dat we uit meerdere vaatjes kunnen tappen. We kunnen terugkijken op een punt waar we onwijs hard voor moesten werken, we in de wedstrijd de boel goed om hebben kunnen zetten en het 2e dus alles nog in eigen hand heeft.
Op donderdag 13 Juni staat de laatste volledige wedstrijd op het programma tegen Noordpool om 19.30u, dus zet deze ook direct alvast even in de agenda, om vervolgens richting de klapper van het seizoen te gaan op 15 juni thuis tegen de Fivel (die overigens 4 kratten pils verschuldigd zijn aan zeester, omdat ze dat beloofd hadden bij puntverlies).
De weg naar het kampioenschap is nog volledig in eigen handen, en lijkt beslist te gaan worden op 15 juni, in de laatste 13 minuten tegen de Fivel.
We hebben daarbij uiteraard wel wat meer support nodig! Dus schroom niet om langs te komen tijdens de jacht op de titel, want dat kan dit elftal zeker gebruiken.
Resterend programma:
13-06 19.30u RZB 2 – Noordpool 3
15-06 12.30u RZB 2 – De Fivel 2 (Restant 13 minuten)
Man of the Match: Pascal van Solkema
Trainer of the Match: Rick Werkman
Scheetje of the Match: Robin Meinema
Verslaggever: Marcel Remijn
Volgende verslaggever, nu wel echt: Thom Iwema.
