In memoriam: Alfred “Ottie” Olthof
12-12-1973 – 24-03-2024
Afgelopen zondag kregen we als vereniging het zeer verdrietige bericht dat Alfred Olthof (Ottie in de volksmond) die ochtend, na een kort ziekbed, op slechts 50-jarige leeftijd is overleden.
‘s Middags is er bij de wedstrijd RZB Zondag 2 – GVAV Rapiditas 3 dan ook een indrukwekkende minuut stilte gehouden, op ons eigen sportpark.
Afgelopen vrijdag zagen we Alfred toevalligerwijs nog op onderstaande teamfoto staan, tijdens de Vrijwilligers-/Sponsoravond in onze kantine…….
Alfred kennen we bij onze club o.a. als speler, (jeugd)trainer, vrijwilliger in allerlei verschillende hoedanigheden en later vooral als fanatiek supporter van ons 1e elftal. Hij was zowel bij thuis- als uitwedstrijden aanwezig om de verrichtingen van onze club te volgen en was vooral voor heel veel mensen een graag geziene gast bij onze club, waarmee je ook heerlijk kon discussiëren over van alles en nog wat, maar vooral over het voetbal natuurlijk….
Alfred heeft veel voor onze club gedaan. Nadat hij eind jaren ‘90 vanuit Warffum, in Baflo is komen wonen, werd hij lid van eerst Marcia (en promoveerde met het 1e elftal in 1999 naar de 4e klasse) en daarna RZB, en heeft jarenlang in allerlei elftallen, op zowel de zaterdag als de zondag, bij ons gevoetbald. Alfred moest het niet van zijn loopvermogen hebben, maar had absoluut zijn waarde, met zijn typerende stijl, korte pasjes, een goede basistechniek, een groot en sterk lichaam om de bal af te schermen en vooral een snoeihard schot in de benen! Een typische uitspraak van Alfred was ook “ik mot hom ien de voutn hebbm”, waar hij zich dan ook ontzettend over op kon winden als dat in zijn ogen niet helemaal goed gebeurde. Naast het voetballende aspect was Alfred bovenal ook gewoon een hele gezellige teamgenoot, met het hart op de juiste plek. Bekende uitspraken van Alfred waren o.a.: “ojo, ojo”, “citroen citroen”, “humptie-dumptie”, “wel t dut mot t waitn, zee mien oma altiet”, etc.
Alfred was ook een groot fan van de voetbalclub Ajax Amsterdam. Met regelmaat kwam hij in Ajax shirt op de club en ook op Facebook verscheen steevast na elke overwinning van “zijn” club, de tekst: “YES YES YES AJAX”. In het huidige seizoen zijn de prestaties van zijn geliefde Ajax beduidend minder en waren deze woorden ineens een stuk minder vaak te lezen, waar hij dan ook lieflijk mee werd geplaagd door fans van andere clubs. Overigens best een bijzonder feitje: Alfred (de grootste Ajax fan van Baflo en omstreken) heeft uiteindelijk exact dezelfde sterfdag gekregen als Johan Cruijff (de grootste Ajax speler aller tijden), namelijk 24 maart……
Zijn kennis van zijn geliefde voetbalspel heeft hij ook kunnen overbrengen als trainer. Hij was (volgens 1 van zijn stagelopers) een meester in dingen leren aan anderen, vanuit een positieve houding. Alfred was jarenlang (jeugd)trainer bij onze club. Dit deed hij ook al bij Warffum en dus logischerwijs na zijn verhuizing naar Baflo, ook bij RZB. Zo werd hij o.a. (samen met Lukas vd Wal) kampioen met de B-junioren. Tussendoor werd hij ook weer (jeugd)trainer in Warffum (en ook daar kampioen met Warffum C1 in 2012) en is Alfred later ook nog een aantal jaar trainer geweest van ons 2e zaterdagelftal.
Alfred heeft naast het trainerschap, ook veel ander vrijwilligerswerk gedaan bij onze club. Zo is hij onder andere lid geweest van de onderhoudscommissie, ging hij vaak mee als begeleider met Pinksterkamp en heeft ook altijd veel meegeholpen bij de werkzaamheden namens de club bij Op Roakeldais in Warffum. Daarnaast deed Alfred o.a. ook altijd vrijwilligerswerk bij Graspop Festival Baflo en heeft hij ook vaak, met veel trots en plezier, Sinterklaas door Baflo heen gereden met zijn eigen Audi Cabriolet, tijdens de jaarlijkse intocht van Sinterklaas en zijn pieten, eind november.
De laatste jaren was hij vooral hartstochtelijk supporter van ons 1e elftal. Waarbij hij dus in principe bij alle thuis- en uitwedstrijden aanwezig was. Hij had het hart op de tong en was direct en recht door zee, maar had wel altijd het beste voor met de spelers.
Zo was Alfred natuurlijk o.a. ook aanwezig bij de (helaas toen nog niet geslaagde) nacompetitiewedstrijden tegen VVS Oostwold in 2016, de kampioenswedstrijd tegen Blija in 2018 en de bijna promotie naar de 3e klasse in 2019, in Sauwerd.
Helaas was Alfred niet aanwezig bij het 2e kampioenschap van het 1e elftal afgelopen seizoen, en is hij ook dit seizoen niet meer op ons sportpark geweest, door wat strubbelingen. Begin dit jaar had Alfred te kennen gegeven wel weer gewoon “ouderwets” langs te willen komen, maar dit is er helaas helemaal niet meer van gekomen.
We hebben heel veel fijne momenten met Alfred beleefd, anekdotes zijn er te over. Uit bovenstaand verhaal blijkt wel dat we Alfred hebben leren kennen als een betrokken en een echte clubman, door velen geliefd.
Namens vv Rood Zwart Baflo willen we Alfred zijn familie veel sterkte en kracht toe wensen, om het verlies van hun zoon, broertje en oom een plek te geven.
Alfred, of zoals iedereen je liefkozend noemde: “Ottie”, we gaan je enorm missen bij onze club, maar zullen je niet vergeten…….
Bestuur vv Rood Zwart Baflo
