Ik zeg kansloos, maar dat is toch niet helemaal waar. Wij hebben twee keer op het doel van de tegenstander geschoten en het was warempel één keer raak. Verder was het eigenlijk alleen maar tegenhouden, iets waar Egbert heel erg goed in is.

De wedstrijd begon op de manier waarop we het van Forward langzamerhand gewend zijn. Bij de wedstrijd in de beker kwamen ze in het geheel niet opdagen en nu stonden we voor een dichte deur. Komt er iemand op een brommertje langs om te zeggen dat de sleutelbewaarder niet te bereiken is en dat men gaat proberen om via via nog iemand te regelen. Daarna mag je naar binnen en loop je in een gigantisch complex te zoeken naar een kleedkamer en vervolgens naar een bespeelbaar veld. De tegenstander is in geen velden of wegen te zien. Vijf minuten voor aanvang wordt er geroepen dat er waarschijnlijk een scheidsrechter onderweg is, helemaal zeker is dit niet en uiteindelijk komt er ene Pieter Bert Jan op zijn fietsje het park op. De wedstrijd kan beginnen.

Het is al snel duidelijk dat de jonge studentjes er zin in hebben en behalve het verschil in leeftijd ook een duidelijk voordeel hebben in snelheid. De roodzwarten komen ondanks een preek voor de wedstrijd nauwelijks in het spel voor. Als er al twee keer achter elkaar een bal in de voeten kan worden gespeeld dan is het veel. Al na vijf minuten moet Forward eigenlijk scoren. Na een snelle aanval over de rechterflank kan de bal worden voorgezet en van dichtbij worden binnengeschoten. Het is echter Egbert van der Veen die met een uitgestoken been redding weet te brengen.

Het is éénrichtingsverkeer en goalie van der Veen steekt hier een hand uit, daar een been, vervolgens gooit hij ergens het lichaam voor of tikt de bal over de deklat. Op de een of andere manier blijft roodzwart in de wedstrijd, maar iedereen aan de kant weet dat dit slechts tijdelijk zal zijn. Inderdaad, na een dik kwartier is het voor het eerst raak.

Nadat de bal opnieuw kinderlijk eenvoudig wordt ingeleverd volgt er een snelle aanval met een mooie steekpass binnendoor. Arme Jan Brontsema moet zijn tegenstander voor de zoveelste keer laten lopen, want het kereltje is vliegensvlug (en waarschijnlijk twee keer zo jong). De rechtsvoor neemt de bal keurig aan en legt de bal vervolgens buitenkantje voet keurig langs de uitstormende van der Veen in het doel.

Ook na dit doelpunt verandert er weinig. Forward blijft drukken en de Bafloers kunnen slechts een beetje meetrappen in het geweld. De spitsen Tigchelaar, Danhof en Dijkman stonden wel in het veld maar hadden nauwelijks iets te doen en als er al een verdwaalde bal naar voren kwam was het meestal een kansloze missie om het speeltuig op te pikken.

In de tussentijd kopte Forward vanuit een hoekschop nogmaals van dichtbij op het doel. Het was opnieuw van der Veen die de knikker over de deklat wist te duwen. Je kon eigenlijk beter spreken van Forward tegen Egbert, want ook in de minuten erna bleek de goalie een onpasseerbare vesting.

Pas na 36 minuten ziet de bank voor het eerst dat de spelers van roodzwarten in het strafschopgebied van de tegenstander weten te komen. Na een vrije trap wordt de bal hoog ingebracht en loopt middenvelder Emiel Dijkstra half onder de bal door en is er iets van opwinding omdat het ronde speeltuig daarna vanuit de kluts alle kanten op kan. De spanning is om te snijden.

De tegenstander is er weer bij en versnelt prompt. Wederom is de speler bij Jan Brontsema onhoudbaar. Na een half hoge voorzet komt hij knap voor Brontsema langs en tikt de bal subtiel met het voetje over goalie van der Veen heen in het doel. Een knappe goal en van hoge kwaliteit. Je vraagt je dan ook meteen af; zou hij niet graag eens voor zaterdag 1 willen spelen?

De Bafloers worden in de slotfase compleet weggespeeld en geloven het eigenlijk wel. Het derde doelpunt is zelfs een beetje gênant te noemen. Na een ingooi komt een speler van Forward vogelvrij rondom de achterlijn aan de bal en kan ongestoord naar het doel lopen. Hij krijgt alle tijd om uit ter zoeken wie hij eens wil aanspelen voor het doel en weet tenslotte een medespeler op de vijfmeterlijn te bereiken. Van deze afstand moet zelfs de uitblinkende goalie van rood zwart zich gewonnen geven.

Met nog minder dan vijf minuten spelen gaat het snel. Je knippert met je ogen en de bal ligt erin. Jullie verslaggever is in ieder geval nog bezig met het noteren van het vorige doelpunt of ook nummer 4 wordt tegen de touwen gejaagd. Dus wordt ook deze treffer in de notities van de telefoon genoteerd en bij het opkijken ligt het speeltuig er nu aan de andere kant in.

Wie of wat het gedaan heeft maakt dan even niet uit. De bal wordt op de een of andere manier in de diepte gespeeld en Rick Danhof worstelt zich letterlijk en figuurlijk langs twee spelers van Forward. Sprint op het doel af en rond uiterst beheerst af. Een opsteker zo vlak voor de rust.

In de pauze kan er ondanks de kansloze achterstand gelukkig nog wel gelachen worden. Thee zit er niet in, want de kantinejongen heeft het water vergeten te verhitten dus wordt het een heerlijk fris kopje ranja. Coach Buma krijgt de lachers op zijn hand met de uitspraak: het kan goed gaan, maar het kan ook fout gaan. Ja, zo heb je als coach (cq leerkracht) natuurlijk altijd gelijk. Er volgen enkele wisselingen en we gaan er weer voor.

In de tweede helft is het wederom de thuisploeg dat voetbalt, maar de roodzwarten doen nu in ieder geval een beetje mee. Er wordt verwoed gestreden om elke meter en het begint zowaar een beetje oorlog te worden. En dan krijg je zomaar een penalty tegen. De scheids ziet in een robbertje duwen en trekken van Jorrit van Sloten en mislukte schouderduw en legt de bal op de stip.

Gelukkig voor de Bafloers staat penaltykiller van der Veen in het doel en tot niemand zijn verrassing wordt ook deze keer de bal kundig uit het doel gehouden. Het blijft daarom bij een 4-1 stand. Heel langzamerhand komen de roodzwarten zelfs met wat speldenprikjes tot voetballen toe, maar telkens als men zich over de middellijn meldt volgt er een zwakke pass en kan men weer helemaal overnieuw beginnen.

De jonge kerels van Forward blijven duidelijk de betere partij, zelfs nu hun sterspeler uit het veld wordt geroepen om mee te gaan met Forward 8 of zo, want ook zij moeten nog een potje voetballen en komen ééntje te kort. Na een reeks van aanvallen rolt het balletje tenslotte toch nog een keertje het doel van goalie van der Veen binnen. Opnieuw een steekballetje binnendoor en deze keer gaat de bal via de benen van keeper van der Veen tergend langzaam over de doellijn.

Met nog een half uur te spelen leek een monsterscore tot de mogelijkheden te horen, en dat had ook zeker gekund want de kansen waren legio. Er was en bleef echter van der Veen tegen de rest. Enkele spelers van Forward keken vol ongeloof naar de goalie van de roodzwarten. Zelfs een schot van drie meter afstand werd fluitend door de allerlaatste man van de Bafloers met een reflex uit het doel gehaald.

In de slotfase waren er zowaar twee momenten voor de roodzwarten te noteren. Eerst schoot Wim Dijkman op het doel, het zou de tweede en laatste doelpoging worden. Uiteindelijk kopte Mitch Brink uit een hoekschop nog rakelings over de deklat en dat was het dan wel. Forward in deze vorm was overduidelijk een maatje te groot voor de hardwerkende Bafloers.

Zoals te zien aan de foto’s was ook onze razende reporter Libertus weer aanwezig. Thx