2024-10-13
Harkstede 3 – RZB zo 2
Na drie nederlagen op rij moesten de zondagvoetballers vandaag aan de bak in en tegen Harkstede. Op zich geen gemakkelijke opgave, want Harkstede uit is een geduchte tegenstander, gezien de resultaten van de afgelopen jaren. Toch was men vol goede moed, want voor het eerst dit seizoen kon men rekenen op een nagenoeg complete selectie. Verder leken de weergoden ook wel gunstig te zijn, er scheen een mooi waterig zonnetje over het veld waar de regen net was gevallen.
De manschappen van Lantink en Buma schoten uit de startblokken en na drie minuten stonden de roodzwarten al met 0-1 voor. Na een onderschepping kwam men er via beide spitsen Luurtsema razendsnel uit. De tegenstander wreef zich nog even in de ogen en in die tijd had Harm Luurtsema de bal ook na een mooie solo in het net liggen door van dichtbij hard en laag in te schieten.
Het bleef hier niet bij, want nog geen tien minuten later was het aan de andere kant Bart Luurtsema, die het trucje kopieerde en er ook vandoor ging. Alleen voor de doelman wist hij de bal onder de sluitpost door in de verre hoek simpel binnen te leggen. Het had nog erger kunnen worden voor de thuisploeg toen twee minuten later Niek Lantink vanaf minder dan vijf meter ook de mogelijkheid kreeg om er drie van te maken. Helaas ging zijn inzet, hoe is het mogelijk, over de deklat heen.
Hierna was het Harkstede dat de klok sloeg. Met goed spel zetten de groenhemden de Bafloers regelmatig onder druk, maar de verdediging van de roodzwarten hadden hun zaakjes goed voor elkaar en behalve hier en daar een hoekschop leverde dit verder niets op.
Harkstede pakte het achterin nu iets groffer aan en hakte hier en daar wat benen om. Dit leverde wel een aantal vrije trappen op maar tot goed spel kwamen de Bafloers nauwelijks meer. De scheids floot wel, maar echt van harte ging het niet. Het leverde een geïrriteerde sfeer op het veld op. Vlak voor rust zette de thuisploeg nogmaals aan en probeerde men de aansluitingstreffer te forceren. Oog in oog met doelman van der Veen was de sluitpost van de roodhemden echter tot twee maal toe de winnaar en hield hij zijn doel schoon van een treffer.
Vlak voor het rustsignaal sloegen de roodhemden onverwacht nogmaals toe. Na een hoekschop stond ineens Niek Beukema vogelvrij om in te koppen. De voorstopper deed dit uiterst bekwaam en kopte de bal hard en hoog in de kruising. Met deze riante voorsprong mocht men de kleedkamers opzoeken voor een bakje welverdiende thee.
In de tweede helft hadden de Bafloers de wind en de zon in de rug en leek niets een simpele overwinning in de weg te staan, maar daar dacht de thuisploeg toch het zijne van. Binnen drie minuten stond het 1-3. Nadat er via de rechterkant slordig werd opgebouwd stond men verdedigend even helemaal verkeerd. Het leverde meteen een diepe bal op en aangezien doelman van der Veen zijn domein had verlaten was het een koud kunstje voor de spits om het speeltuig over de goalie heen in het doel te lepelen.
Gelukkig was vrouwe Fortuna deze zondag op de hand van de Bafloers, want nog geen twee minuten later stond het ook alweer 1-4. Wederom liet Harm Luurtsema al zijn tegenstanders de hakken zien en alleen voor de doelman was een strakke schuiver genoeg. Bij Harkstede was het even een schelden en vloeken dat die dekselse kerel opnieuw had weten te scoren. Men had nauwelijks verweer tegen de snelle loopacties van de rechtsvoor.
Toch was Harkstede ook deze tweede helft goed voetballend bezig en zette men de tegenstander wederom onder druk. Nadat een hoekschop al via de lat over was gegaan en een tweede poging op miraculeuze wijze was gestopt door goalie van der Veen, was een derde poging wel raak. Bij de tweede paal werd hard en gericht de bal ingekopt en moesten de roodhemden het antwoord schuldig blijven. 2-4 met nog meer dan een half uur te spelen, het was nog zeker geen gelopen koers.
Harkstede ging er nu vol voor en het was af en toe met hangen en wurgen dat de roodzwarten zich de tegenstander van het lijf wisten te houden. Na dit offensief moest Harkstede even bijkomen en meteen sloegen de roodzwarten opnieuw toe. Na een onderschepping wist men opnieuw over de rechterflank door te breken. Het leverde een strakke voorzet voor het doel van de tegenstander op. De laatste man van Harkstede zag achter zich al een roodzwarte opduiken en besloot hem een handje te helpen door de bal wat onbeholpen in de eigen goal te lopen.
Met deze 2-5 leek de wedstrijd nu definitief gespeeld, maar de thuisploeg voelde nog steeds dat er meer in zat en ging er opnieuw vol voor. Aangezien de leidsman menige overtreding met de mantel der liefde toedekte bleven de groenhemden in de wedstrijd. Er werd wel geregeld gedreigd met een gele kaart maar de prent bleef in eerste instantie toch uit. Totdat de linksachter zich opgrove wijze vergreep aan de opnieuw watervlugge Harm Luurtsema. Nog even werd geprobeerd om ook dit met een streng praatje af te doen, maar hier was aanvoerder van der Veen het even duidelijk niet mee eens. De leidsman moest hem wel gelijk geven en toverde nu toch een gele prent uit zijn broekzak voor de zondaar.
De bal was nog maar nauwelijks weer in het spel toen de jarige Luurtsema zich opnieuw wist te onderscheiden. Nadat de Bafloers door de man meer situatie nu het veldoverwicht in handen kregen werd Wim Dijkman via de linkerflank op het doel afgestuurd. Dijkman hield het hoofd koel en zette de bal perfect voor bij de tweede paal. Een volkomen vrijstaande Luurtsema kon het ronde projectiel prachtig in de korte hoek binnen koppen.
Met de 2-6 voorsprong was het nu echt wel gedaan en kregen de Bafloers kans na kans. Zeker nadat ook de voorstopper van Harkstede na een onbesuisde actie ook een gele kaart kreeg voorgeschoteld was het open huis achterin. Met twee keer de lat was Wim Dijkman echter genadig voor de thuisploeg en wist Harm Luurtsema zelfs een keer zijn eigen ploeg van scoren af te houden door de bal op de doellijn van de tegenstander tegen te houden.
Zelfs een strafschop in de allerlaatste minuut door Nico Pouwels was niet aan de roodzwarten besteed en strandde in de handen van de doelman. Al met al een overwinning en drie punten mee naar huis, aan geluk ontbrak het deze keer echter niet. Op papier een gemakkelijke overwinning, maar het koste toch wel wat bloed, zweet en tranen om het de negentig minuten over te tillen. Volgende week wacht de derby in en tegen Winsum, ook altijd een tranentrekker.
Foto’s zoals altijd door Libertus gemaakt, met deze keer ook een doelpunt in beeld. En als extra een bijdrage van Wim Dijkman vanuit de kleedkamer.
Geef een reactie