04-11-2023:

Competitiewedstrijd 5/20

RZB 3 – Poolster 3: 3-4

Zaterdag 4 november, de mannen van Poolster komen vanuit Spijk op bezoek in het mooie Baflo. Op een herfstachtige zaterdagmiddag spelen de nummers 2 en 3 tegen elkaar. De winnaar blijft mee doen om de titel, de verliezer haakt voorlopig af.

 

Dit keer moesten de Bafloers het doen met “slechts” 16 man. Ronnie, haakte op het laatste moment ziekjes (of brak?) af. Keeper Bos had een paaldans-feestje en Chris, Martyn, Joerie, Bert en Rik moesten om andere reden afzeggen. Oud topkeeper Anne Bolhuis, werd van stal gehaald, om Bos te vervangen. Rutgers kon alleen de eerste helft spelen, vanwege het 40-jarig huwelijksfeest van zijn ouders.

Het was weer een hele puzzel voor Coach John, maar mede door zijn sudoku hobby, wist John de puzzel op te lossen en stonden er om 14:30 elf “fitte” Bafloers op het veld. Henk Niewijk, weer herenigd met zijn linkerschoen en trainingsjasje, moest samen met Jesper Weening, Robert Knol en assistent-coach Rispens op de bank plaatsnemen.

De wedstrijd stond onder leiding van scheidrechter Cor Schierbeek. De man die alles kan en doet binnen de club. Zo houdt hij zich naast het fluiten ook bezig met het maaien, de kantine en maakt deel uit van het bestuur. Oftewel een man met vele kwaliteiten.

 

De eerste helft begonnen beiden teams met veel strijd en energie aan de wedstrijd. Het spel ging op en neer. Poolster zat iets beter in de wedstrijd, maar het was de thuisclub die op voorsprong kwam. Een flitsende counter van RZB werd door Patrick Rutgers afgerond, 1-0! De mannen uit Spijk waren allerminst onder de indruk en gingen door met hun goede spel. Achterin stond het goed bij Baflo. Siervoetballer en lichtgewicht Beerda was door de coach als linksback neergezet, hierdoor werd de norm van minimaal 500 KG achterin niet gehaald, maar Beerda vulde zijn rol als gelegenheidsback goed in.

De druk op het doel van Baflo bleef groot. Maar Anne, met veel katachtige reddingen, hielp RZB hun voorsprong te behouden. Een nieuw afstandsschot van Poolster kwam tegen het lijf van Simon, met de armen netjes langs zijn grote gespierde lijf. Vervolgens werd de bal netjes en met veel kracht weggeroeid. Plotseling klonk er een fluit. De scheidrechter had iets gezien. Buitenspel wellicht, nee toch niet. Hands geeft de scheidsrechter aan en tot verbazing van alle 22 veldspelers en de vele toeschouwers wijst de man in het zwart naar de stip. Ondanks de vele protesten en ontbreken van de VAR, bleef de leidsman bij zijn beslissing.

Poolster maakte gretig gebruik van dit buitenkansje en de aanvoerder van Poolster schoot de penalty hard in de linker hoek. Anne koos nog wel de goede hoek, maar de bal was onhoudbaar.

 

Baflo was van slag en 5 minuten later viel uit een corner ook de 1-2. De nummer 8 van Poolster kwam hoog, ver boven zijn man en kopte snoeihard binnen. Baflo leek verslagen. Het was nu zaak om de rust te halen zonder de schade te vergroten.

Poolster bleef komen en aandringen, maar Baflo bleef loeren op de omschakeling. En dat lukte net voor rust. Met een diepe bal over rechts werd Dijkman diep gestuurd, met een paar mooie bewegingen uit zijn trukendoos, ging Dijkman zijn man voorbij en richting doel. De keeper van Poolster zag het gebeuren en kwam snel zijn doel uit gerend, waarop Dijkman zich niet bedacht en de bal om de keeper heen schoot richting doel. Dijkman gebrand op een doelpunt leek te gaan scoren maar de laatste man van Pooster dacht hier anders over. Boelie, zoals zijn medespelers hem noemden, dook naar de bal en kon de bal alleen met zijn hand raken. De bal rolde door richting doel, maar op een meter voor het doel valt de bal stil. Gelukkig stond spits Steven Doornbos op de goede plek en gaf de bal het laatste tikje: 2-2! En met deze stand gingen de mannen de rust in.

 

In de rust moest er weer gepuzzeld worden door John. Spits Doornbos was licht geblesseerd geraakt en werd vervangen door Knol, Knol nam de plek in van Weening, die was ingevallen voor Peter Wieringa. Weening nam de plek in van Doornbos. Rutgers werd vervangen door Randy (hulp uit het 2e), Wuppie kwam erin voor Theun en Niewijk kwam erin voor Simon. Toen waren we door de wissels heen, waardoor coach John genoodzaakt was om zelf ook een tenue aan te doen, voor het geval dat. Met frisse moed en verse krachten begonnen de Bafloers aan de 2e helft.

 

Het spelbeeld van de eerste helft werd voorgezet. Poolster maakte het spel, Baflo loerde op de counter. Maar al na 5 minuten ging het mis en kwam Poolster weer op voorsprong: 2-3. Baflo stroopte nogmaals de mouwen op en ging op zoek naar de gelijkmaker. John wilde niet langer toekijken en bracht zich zelf in het veld voor Dop, die alles had gegeven en er doorheen zat.

Het gevaar moest komen van vleugelspeler Wim Dijkman en Peter Kadijk. Kadijk slepend over het veld met mooie bewegingen strooide met passjes. En stuurde keer op keer Dijkman de diepte in. Die op zijn beurt de ballen voor het doel slingerde. Tot teleurstelling van Dijkman stond er vaak niemand voor het doel. Dat viel Weening ook op, die tot dusver vooral verdedigend zijn taken moest doen. Na weer een nieuwe aanval van Baflo, weer via Dijkman, maar nu vanaf links, zag Weening een gat ontstaan achterin de verdediging. Weening dook op volle snelheid het gat in, waar op dat moment ook de voorzet van Dijkman belandde. Weening nam de bal aan met zijn voet, bedacht zich niet en haalde verwoestend uit: 3-3!

 

Na de 3-3 ging het tempo uit de wedstrijd. Beide partijen waren moegestreden en tevreden met een gelijkspel.

De 90 minuten zaten er op, iedereen snakte naar de 3e helft en een lekker koud biertje. De scheidsrechter kon er echter geen genoeg van krijgen en was nog niet van plan om af te fluiten. De minuten tikten verder, de toeschouwers waren al vertrokken naar de warme kantine, maar nog steeds was de wedstrijd niet afgelopen.

Poolster schoot de bal nog maar eens naar voren. Op goed geluk, en geluk hadden ze want de bal viel precies goed bij hun linkerspits, die vond nog wat laatste energie, rende 2 verdedigers voorbij en schoof de bal, met een onvervalste punter, richting de verre hoek. Ook keeper Bolhuis, kon de bal niet meer keren en dus viel er toch nog een doelpunt: 3-4. Scheidsrechter Schierbeek voelde zich lullig en wilde niet direct affluiten, maar de Bafloers nog een kans gunnen. Die kans kwam er niet meer en na ruim 100 minuten voetballen werd er alsnog afgefloten en was deze ware kraker in de 6e klasse afgelopen. De mannen uit Spijk waren dolgelukkig en de bank stormde het veld in om hun teamgenoten te omhelzen. De mannen uit Baflo dropen moe en teleurgesteld het veld af.

 

Teruggekeerd in de kleedkamer werden de spelers van Baflo getroost door de coach John, die iedereen roemde voor hun inzet en vechtlust. Rutgers, die in de rust ons moest verlaten, had nog een lekkere versnapering achtergelaten en zodoende was de verliespartij snel vergeten. Ook DJ Weening draaide zijn Harmon-Kardon speaker vol open. Onder het genot van de versnapering en techno keerde de sfeer weer terug in het elftal. Dat werd voorgezet in de kantine waar het bier continu werd aangevoerd. Het ging nog lang door en zo werd het toch nog een gezellige avond.

 

Een kampioenschap lijkt ver weg, maar we mogen altijd blijven dromen. Je weet nooit wat de anderen gaan doen en de bal is rond. Volgende week de kans om ons te herstellen, Nieuwolda uit!

Man of the Match: Anne Bolhuis

 

Volgende verslaggever: Wim Dijkman