Het is alweer een tijdje geleden dat er een verslag van de zondag afdeling gemaakt is. De verslaggever had het even druk met andere zaken. Even terug naar waar we gebleven waren en dat was volgens mij ergens vorig jaar bij de wedstrijd uit tegen koploper Gruno. Een teleurstellend verlies, maar ook tegen de schijnbaar ongenaakbare aspirant kampioen waren de roodzwarten duidelijk de bovenliggende partij. Zoals wel vaker was de bal de spelbreker, want dat verrekte onding was maar niet in het doel te krijgen. De tegenstander was daarin veel effectiever en wist de eerste de beste kans in het doel te leggen. Aan het eind van de tweede helft viel de genadeklap toen na wat gepruts in de achterhoede de bal panklaar voor de tegenstander werd neergelegd. De eindstand van 2-0 was duidelijk geflatteerd.
In de winterstop volgde een feestje en dit deed de Bafloërs zichtbaar goed, want de trainingsopkomst bleef ondanks het slechte weer prima en ook het spel kreeg een opkikker. Helaas was dit nog niet te zien in de eerste wedstrijden na de winterstop. Tegen Warffum liep men tegen een onnodige nederlaag aan en tegen Oosterparkers was het de spreekwoordelijke gatenkaas waardoor de tegenstander wel erg gemakkelijk kon scoren. Thuis tegen Groen Geel was eindelijk de eerste echte ommekeer te zien. Een fris spelend RZB legde de tegenstander zijn wil op, maar helaas vielen de doelpunten aan de andere kant.
Tegen GVAV uit vielen de kaarten eindelijk eens goed. Beide ploegen waren aan elkaar gewaagd, maar deze keer waren het de Bafloërs die dodelijk waren in de counter. De 0-3 overwinning gaf de burger duidelijk moed. Zeker gezien het feit dat angstgegner Winsum op bezoek kwam op het sportpark aan de Kievitserweg. Trouwens niet zozeer angst voor een verliespartij als wel om het feit dat de wedstrijden tegen Winsum de laatste jaren vervelend verlopen. Ook deze keer was praat- en zeurclub Winsum het met alles oneens. Veld te hobbelig, grensrechter en scheidsrechter partijdig, tegenstander te fysiek en gemeen. Het zal allemaal wel, misschien moet men in Winsum ook eens even gaan kijken of er enige zelfkritiek mogelijk is. Wat meer voetballen en wat minder praten bijvoorbeeld. De 2-2 eindstand werd door de Bafloers als een overwinning gevierd (al had ook dat er zeker ingezeten).
Deze week was Engelbert aan de beurt en op de training werd het al voorzichtig aangekondigd. De roodzwarten hadden er zin in. Vanaf de aftrap was een gemotiveerde kudde jonge honden goed bezig en het op de tweede plaats bivakkerende Engelbert kwam geen moment in hun spel. Toch viel al in de tiende minuut de 1-0 te noteren. Een prachtige aanval van de thuisploeg over twee a drie schijven werd ijskoud van dichtbij binnen geschoven.
Hierna vochten de Bafloërs zich letterlijk en figuurlijk in het spel. Men won steeds meer de duels en kwam door goed voetbal nu herhaaldelijk voor het doel van de thuisploeg te staan. Nadat Christoph eerst zijn inzet nog gestopt zag door de keeper was het even later wel raak. Helaas voor de snelle spits lag de bal niet in het doel, maar werden zijn benen onder hem weggemaaid. Aangezien dit binnen de beruchte lijnen gebeurde was een strafschop op zijn plaats.
Aanvoerder Mitch Brink schoot onberispelijk raak en zodoende waren de beide ploegen weer in evenwicht. Engelbert had een optisch overwicht, maar de roodzwarten waren erg gevaarlijk in de omschakeling. Zeker Christoph Bockelmann was een ware plaag voor de defensie van de thuisploeg. Eigenlijk had de spits ergens rond de dertigste minuut opnieuw een strafschop moeten krijgen. Na een geslaagde actie passeerde de aanvaller de goalie en werd nog even aangetikt. In plaats van te gaan liggen ondernam de voorhoede speler nog een ultieme poging en schoot naast. Iedereen verwachtte daarna alsnog een penalty maar de goed leidende man in het zwart wilde er niet aan.
Vlak voor het rustsignaal viel er wel een opnieuw een terechte elfmeter te noteren. Na een diepe bal kreeg Emiel Dijkstra de bal ongelukkig op zijn arm. De strafschop werd hard ingeschoten en al gokte doelman van der Veen de juiste hoek, de snelheid van de bal was teveel van het goede. Met een 2-1 achterstand werden de kleedkamers opgezocht.
Na de theepauze gingen beide ploegen vrolijk door waar men gebleven was. Voor het publiek een vermakelijke wedstrijd voorschotelen, waarbij men soms op het scherpst van de snede vocht voor elke bal. De mannen van Engelbert waren iets beweeglijker, maar de roodzwarten zetten hier een goede portie werklust tegenover. Vooral verdedigend bleven de Bafloërs goed overeind, laatste man Mitch Brink wist af en toe met kunst en vliegwerk de tegenstander van het scoren te houden.
Roodzwart gokte op de counter en had zowaar succes. Nadat men in de achterhoede veelvuldig het tikkie breed principe hanteerden omdat er naar voren toe geen geschikte afspeelmogelijkheden te vinden waren. Was daar plotseling het uitgestrekte been van Bockelmann voor de onderschepping. Hierna was het een lange sprint naar het doel waarbij het er ven op leek dat Bockelmann zich te ver naar buiten liet dringen. Met een subtiele beweging lepelde de spits de bal in de verre hoek en zodoende stonden beide teams weer op gelijke hoogte.
Nog geen minuut later stonden de Bafloërs plotseling op een voorsprong. Na het wat paniekerige uitverdedigen stuitte de bal hoog op in de gelederen van de Engelberters die zich even geen raad wisten met het onding. Als een duiveltje uit een doosje was daar plotseling opnieuw plaaggeest Bockelmann die de bal van de voet van de laatste man pikte en pardoes het speeltuig in de rechter bovenhoek lepelde.
In de fase hierna probeerde de thuisploeg van alles maar men kwam nauwelijks door de solide verdediging van de roodzwarten heen. Met een gezonde portie werklust en tomeloze inzet werd het de thuisploeg op alle mogelijke manieren moeilijk gemaakt. Telkens weer zag de thuisploeg de aanvallen stranden op een been of hoofd van een speler van roodzwarten en als er dan echt geen lichaamsdeel beschikbaar was dan wist keeper van der Veen redding te brengen.
De tijd kroop voorbij, maar na negentig minuten vond de arbiter het toch ook welletjes en was een zwaar bevochten maar zeker niet onverdiende overwinning een feit. Komende zondag staat de kraker tegen Harkstede op het programma.