Het is een tijdje geleden, maar afgelopen zondag konden de handen na negentig minuten eindelijk eens weer in de lucht na een verdiende overwinning op Zeester. In een leuke pot voetbal waar beide partijen de kans hadden op de zege was het uiteindelijk de thuisploeg die verdiend met 2-1 aan het langste eind trok.

Toch waren de voortekenen voorafgaand aan de wedstrijd niet echt gunstig. Geen scheidsrechter, blessures, een harde koude wind, invallers uit alle hoeken en gaten en nog veel meer om op te noemen. Coach Buma en begeleider Lantink hadden het er maar druk mee in de ochtend om alles voor elkaar te krijgen. Pas vlak voor het officiële begin van de wedstrijd viel alles op zijn plaats en kon er begonnen worden.

Vanaf de aftrap namen de roodzwarten het initiatief en had Zeester het erg moeilijk om in te spelen op de 4-4-2 opstelling van de thuisploeg. Vooral op het middenveld bleken de Bafloërs hun numeriek overwicht goed uit te spelen en werd er aanval na aanval gelanceerd. Het scorend vermogen liet de thuisploeg echter weer eens behoorlijk in de steek, want ondanks verschillende kansen leek er een magnetisch veld rondom het doel te hangen. De bal wilde maar niet in het doel belanden; over, naast, de doelman die nog net een handje tegen de bal aan wist te krijgen, paal, een teennagel van een verdediger. Het werd haast te gek voor woorden, want zelfs van zeer dichtbij leek het onmogelijk om het ronde speeltuig tussen de palen te laten verdwijnen.

Toch waren de aanvallen af en toe prachtig om te zien. Mooie combinaties, prachtige dieptepasses, koele passeerbewegingen, af en toe een poortje hier en daar. Eigenlijk werden alle registers wel open getrokken. Uiteindelijk moest de vanuit de jeugd aangetrokken Bart Luurtsema de ban breken. Na een combinatie over veel schijven werd de jeugdspeler keurig vrijgespeeld en kon hij alleen op het doel af. Middels een geplaatste schuiver in de verre hoek moest de doelman zijn meerdere erkennen en stond de 1-0 op de teller.

Niet veel later haalde Nico Pouwels onbedaarlijk hard uit, maar hij zag zijn inzet op de paal uiteen spatten. Eigenlijk had Zeester tot aan de 30^e minuut nog geen enkele poging op het doel van invaldoelman van Solkema voor elkaar gekregen en was het voortdurend de thuisploeg die de ene na de andere aanval op de grasmat wist te leggen. Het grootste gevaar was een half gelukte, mislukte kopbal na een vrije trap die naast het doel belandde.

Doordat de roodzwarten echter weigerden om de voorsprong uit te bouwen bleef het spannend. Zeker toen de mannen uit Zoutkamp vlak voor het rustsignaal zowaar bij hun eerste poging op doel wisten te scoren. Na slecht uitverdedigen kon de bal worden opgepikt en worden voorgegeven. Aangezien iedereen de bal half mistte kwam het speeltuig vrij onverwacht bij de tweede paal terecht en kon van dichtbij op het doel worden geschoten. In eerste instantie leek doelman van Solkema nog redding te brengen maar uiteindelijk viel de bal toch nog in het doel. Een behoorlijke domper zo vlak voor het rustsignaal voor de Bafloërs.

In de tweede helft moest men dus opnieuw aan de bak wilde men de wedstrijd winnen. Zeester begon vol goede moed aan het tweede bedrijf maar moest ook nu al snel weer het initiatief aan de thuisploeg laten. Ook deze keer verloor men met duidelijke cijfers op het middenveld. Toch kwamen de roodhemden nu moeilijker in hun spel. Het uitvallen van aanspeelpunt Marcel Meuken viel nu steeds meer op en ondanks dat de voorhoede bestaande uit Niek Lantink en Yordi Bolhuis hun stinkende best deden werd het spel nu rommeliger.

Zeester probeerde vooral met de lange bal hun voorwaartsen aan het werk te zetten, maar vaak eindigde dit in een simpel sprintduel gewonnen door Harm Luurtsema of Stephan van Sloten. Mocht er dan nog wat doorkomen dan was dit een simpele prooi voor laatste man Wieringa of sluitpost van Solkema. De thuisploeg bleef ook in de tweede helft vrij simpel overeind.

Het wachten was op het doelpunt aan de andere kant, maar ook deze keer viel opnieuw op hoe moeizaam de roodzwarten tot scoren komen. Ondanks enkele prima schoten wist de doelman vaak de recht op hem af geschoten projectielen eenvoudig te verwerken, slechts af en toe moest hij zijn werkelijke kunnen laten zien.

Met nog een klein half uur op de klok hadden de roodzwarten opnieuw moeten en kunnen scoren. Yordi Bolhuis werd binnen de beruchte lijnen aangetikt en had zeker een strafschop kunnen pakken, maar de jonge snelheidsduivel bleef op de been. De bal kwam daarna voor de voeten van Bart Luurtsema die een mooie pegel afvuurde. De doelman wist met een knappe redding de bal uit de rechterbovenhoek te ranselen en hield zijn doel schoon.

Met nog een kleine twintig minuten te spelen viel de beslissing. Na een chaotische situatie in het strafschopgebied van Zeester wist de immer actieve Niek Lantink de bal voor de voeten van een verdediger van Zeester weg te plukken. Hierna werden de voeten onder Lantink weggemaaid en restte de prima leidende Rob Tigchelaar niets anders dan het toekennen van een strafschop.

Nico Pouwels rondde het prima af en wist de keeper de verkeerde hoek in te sturen. Met de 2-1 op zak waren de verhoudingen op het veld weer hersteld en leken de roodzwarten een eenvoudige overwinning weg te slepen. Toch bleven de uitvallen van Zeester niet geheel zonder gevaar en net als in de eerste helft was het ene doelpuntje voorsprong slechts minimaal.

In het laatste kwartier kon het beide kanten op want zowel de thuisploeg als de gasten kregen kansen. Beide goalies lieten echter zien dat ze hun mannetje stonden. Zo redde Pascal van Solkema katachtig op een inzet van dichtbij en behield hij de voorsprong van zijn ploeg. Ook zijn collega aan de andere kant liet met enkele goede reddingen zien dat hij zijn vak verstond. Er werd uiteindelijk, ondanks de spannende slotfase, niet meer gescoord zodat de zondagvoetballers eindelijk weer eens drie punten op hun conto mochten bijschrijven.