30-03-2024:

Competitiewedstrijd 12/20

Godlinze 2 – RZB 2: 1-5

Kijk voor alle foto’s van het afgelopen RZB voetbalweekend (en meer!) op: https://www.flickr.com/photos/200165728@N06/albums/

Godlinze uit.

Na een tocht door het Groningerlandschap, over wegen waar niet lang geleden men nog met paard en wagen zich langzaam verplaatste om de aardappels die net vers uit de klei getrokken waren te verkopen aan de dorpelingen, kwamen de mannen van Rood Zwart Baflo 2 aan in het wierdedorp Godlinze.

De ogen waren gelijk gericht op het ‘voetbalveld’ dat deze naam eerlijk gezegd niet meer mocht dragen. Zover het oog kon rijken, waren de paardenbloemen en distels in grote getalen zich aan het vermengen met de nog enige overgebleven grassprieten, die nog een verwoede poging deden om het tij te keren, maar dit tegen beter weten in.

Tussen al het onkruid waren daar nog de kraters te herleiden van de Duitse bommenwerpers. Hoe sommige Duitsers het veld van Godlinze hebben kunnen verwarren met de stad Rotterdam, blijft tot op de dag van vandaag een groot mysterie. Zo kon het gebeuren dat een bal die strak over de grond werd gespeeld soms met een boog tot ver achter de dug-out zijn weg vervolgde.

De mannen van het team, dat al weken in uitstekende vorm verkeren, hebben na de warming-up geleid door de gebroeders Meinema, hun weg vervolgd op het ‘veld’ richting de oefenvorm die de trainer R. Guardiola had klaar gezet. Dit onder toeziend oog van de broer van Peter Gillis, die in tegenstelling tot zijn broer niet een carrière in de vakantieparken heeft gezocht, maar zijn ziel en zaligheid heeft gestopt in het ambiëren van een scheidsrechters carrière.

Hier had hij echter al na enkele seconden spijt van, want één van de ballen vloog met ongekende snelheid vol in zijn toch al mooi rondgevormde bierbuik(je). Dit was dan ook de aanleiding voor de broer van Peter Gillis om de wedstrijd maar te laten beginnen.

Voordat het fluitsignaal klonk hebben beide teams en de toeschouwers, die in grote getale van heinde en ver waren gekomen, een prachtig eerbetoon gegeven aan ‘Ottie’, die helaas afgelopen week is overleden.

De rouwbanden waarmee de jongens uit Baflo speelden, waren helaas niet goed te zien, aangezien zwart op zwart nou eenmaal geen kleurverschil oplevert, maar het gebaar was er natuurlijk niet minder mooi om. Dank aan onze aanvoerder voor het regelen van deze rouwbanden met een extra bedankje namens Y. Bolhuis voor het regelen van een kleinere band, zodat die ook bleef zitten om de ‘bicepsjes’ van deze vliegensvlugge aanvaller.

Nadat het bruisende leven in Godlinze één minuut op pauze werd gezet, was het daarna dan echt tijd voor de broer van Peter Gillis om de wedstrijd te starten. Hij liet vanaf het begin merken dat tegenspraak niet werd geaccepteerd óf getolereerd. Hier kwam de stabiel spelende middenvelder genaamd Buma al snel achter. Dit zou voor hem wel eens een lange lijdensweg kunnen gaan worden.

De wedstrijd was begonnen, maar de mannen uit Baflo moesten alle zeilen bijzetten om niet met een valse start te beginnen. De ploeg uit Godlinze ging welvarend van start, met veel energie en bravoure kwamen zij afgestormd op de in de wandelgangen genoemde ‘beste’ verdediging die ooit heeft gestaan op het ‘voetbalveld’ van Godlinze. Deze verdediging, die qua waarde in de miljoenen loopt, werkte goed samen met de middenvelders, zo werkten ze het snot voor hun ogen weg om de eerste minuten zonder kleerscheuren door te komen.

Toen de noorderstorm genaamd Godlinze was gaan liggen, lieten de mannen uit Baflo zien waarom zij als enige recht hebben op die felbegeerde kampioensschaal.

Met één splijtende pass werd onze vliegensvlugge en soms wat rigoureuze aanvaller Bolhuis weggestuurd richting het doel van de keeper die in menig attractie bij Ponypark Slagharen niet mag plaatsnemen door zijn bescheiden lengte. De aanvaller uit Baflo, die dit keer gelukkig zijn oogkleppen thuis had gelaten, zag tot grote schrik van de toeschouwers zijn broertje volledig vrijstaan tussen alle paardenbloemen, distels en de Duitse kraters in het veld. De speler die normaal het 1e op sleeptouw neemt, rondde koelbloedig en uiterst beheerst af.

Het hek was van de dam, de mannen uit Baflo toonden in de 25 á 30 minuten die volgden geen genade meer voor het kwakkelende Godlinze. Binnen de kortste keren stond de 0-5 op het scorebord. Er leek geen vuiltje aan de lucht voor de toekomstig kampioensmannen uit Baflo. Totdat de topspits van Baflo, die voor elke verdediging tot nu toe een raadsel bleek te zijn en die naar verluidt een clausule in zijn contract heeft op laten stellen, dat hij elk bod onder de €10 niet serieus neemt, de wedstrijd op zijn kop zette. Door op volle snelheid met een fantastische zaag, waar zelfs de illegale houtkappers in het amazone gebied jaloers op werden, is hij helaas maar volledig terecht door de broer van Peter Gillis voor 10 minuten het veld afgestuurd.

Dit was voor Godlinze het teken om de noorderstorm weer aan te wakkeren, met volle kracht denderden zij richting het strafschopgebied van de jongens van Rood Zwart. Hoe het precies is gelopen, daar zijn de meningen nog over verdeeld, maar door een slecht netwerk bereik, wat overigens algemeen bekend is bij de inwoners van Godlinze, deed de lijntechnologie, die anders zijn werk altijd uitstekend doet, het helaas op dat moment niet. De grensrechter in dienst deed zijn uiterste best, maar kon door alle paardenbloemen en distels niet zien of de bal daadwerkelijk achter de lijn was beland of niet. De noorderstorm deed zijn werk en de 1-5 stond op het scorebord.

Na deze fikse tegenvaller was het tijd voor de mannen uit Baflo om de koppen weer bij elkaar te steken, dit gebeurde gelukkig onder luid gejoel van de duizenden toeschouwers die op dit spektakel waren afgekomen. Er doen geruchten de ronde dat sommige trekkers op dit moment nog steeds proberen weg te komen uit de verkeerschaos die ontstaan is op deze bewuste zaterdagmiddag. Al met al was het een spektakel van een 1e helft, waar sommige hun vingers bij aflikten, al kozen de meeste toeschouwers toch voor een flesje Amstel en een bal gehakt die de avond ervoor al met veel liefde was bereid door de zus van de broer van Peter Gillis.

Het scheelde niet veel of de trauma helikoper had het dak van het UMCG verlaten. Één van de toeschouwers stikte op een haar na net niet in zijn gehaktbal, toen hij schrok van geluiden die te horen waren in de kleedkamer van de jongens uit Baflo.

Het bleek te gaan om de dondersspeech van Jaap. Er ontsnapte tijdens deze speech bij menig voetballer een angstscheetje die via de kieren bij het kozijn hun weg vervolgden naar de kleedkamer van de mannen van Godlinze. Deze hebben dit op de één of ander moment opgemerkt, want ze kwamen als wilde honden de kleedkamer uit, niet wetende dat ze toch echt met 5-1 achterstonden.

Toen de broer van Peter Gillis de drie ballen gehakt en twee flesjes Amstel achter de kiezen had, besloot hij om de tweede helft van start te laten gaan. Wat er sinds dat moment is voorgevallen op het ‘voetbalveld’ van Godlinze blijft tot op de dag van vandaag één groot raadsel. Enkele van de duizenden toeschouwers beweren dat het kwam door de nieuwe 5G mast die in het naburige dorp ’t Zandt is geplaatst enkele dagen voor de start van de wedstrijd. De straling van deze mast zou deze bewuste tweede helft van de wedstrijd doen hebben verdwijnen in de herinneringen van iedereen die in een straal van 20 km aanwezig waren.

Wij als toekomstig kampioensteam hebben besloten om met het volgende statement naar buiten te komen: “wat er in de tweede helft van Godlinze 2 – Rood Zwart Baflo 2 heeft plaatsgevonden, daar hebben wij helaas geen actieve herinneringen meer aan, wij willen het hier bij laten en wij gaan ons focussen op de laatste wedstrijden van het seizoen, want elke wedstrijd zien wij als een finale”.

Er wordt tot op de dag van vandaag nog nabesproken of Jaap wel op de hoogte was van de 1-5 overwinning. Dit moet op een later moment verder worden onderzocht en hier zal binnenkort naar alle waarschijnlijkheid meer duidelijkheid over komen.

Het ‘verhalenstokje’ geef ik hierbij graag over aan R. Meinema.

Man of the Match: Marnik Bolhuis

Verslaggever: Niels Musschenga

Volgende verslaggever: Robin Meinema