2022-09-25

 

Harkstede 3 – RZB zo 2

 

De eerste competitiewedstrijd is een feit, maar het resultaat is niet waarop was gehoopt. Nu kun je verschillende oorzaken aanvoeren, maar zul je altijd de hand in eigen boezem moeten steken. Het klopt dat Harkstede 2 vrij is en dat er waarschijnlijk een aantal spelers bij het derde spelen. In het veld maakt dat echter niet het verschil. Het klopt dat de scheidsrechter een pedant mannetje is waarbij je een doodschop mag uitdelen, maar een woord wordt bestraft met een veldverwijzing. Ook daar zul je mee om moeten gaan. Het grote probleem ligt toch echt bij jezelf. Wanneer je elkaar niet zuiver aanspeelt, dan breng je jouw medespelers in de problemen en wanneer je jouw kansen vervolgens ook nog niet weet te benutten dan roep je het eenvoudig over jezelf af.

De roodzwarten begonnen redelijk aan de wedstrijd al duurde het veel te lang voordat men de poppetjes op de juiste plek hadden staan. Het spel werd steeds beter, toch was de eerste grote kans voor de thuisploeg. Na een foute terugspeelbal mocht de spits van Harkstede alleen op laatste man, Buma, aflopen. Door een struikelpartij wist hij de ervaren verdediger te passeren, maar zijn schot was vervolgens niet zuiver genoeg om gelegenheidsdoelman Tigchelaar te passeren.

Het was eigenlijk in een notendop hoe de wedstrijd in de beginfase verliep. De roodzwarten speelden best aardig, wisten ook wel op de helft van de tegenstander te komen, maar leverden vervolgens een onbegrijpelijk slechte pass af zodat al het goede werk gelijk teniet werd gedaan. Daarna was het weer achter de tegenstander aanhollen.

De kansen aan beide kanten stapelden zich langzamerhand op en het wachten was op de openingstreffer. Keeper Rob Tigchelaar hield met veel verve zijn team op de been met enkele noodzakelijk reddingen. Ook aan de andere kant was zijn tegenhanger in vorm en werden enkele schoten van dichtbij onschadelijk gemaakt. Zo ongeveer halverwege de eerste helft had Yordi Bolhuis moeten scoren. Na een prima actie wist de snelle rechtsvoor door te breken en mocht hij alleen op het doel aflopen. In plaats van zich te houden aan de afspraken, loop langs de keeper, toverde hij een mislukte lob uit de hoge hoed.

Niet veel later lag de bal wel in het net, maar dat was alleen gunstig voor de thuisploeg. Wederom ging hier een enorme blunder aan vooraf. Vanaf rechts werd geprobeerd om de bal terug te leggen, maar zag men de tegenstander over het hoofd en werd het speeltuig zomaar ingeleverd. De pass hierna was perfect op de voorhoede, waarna de afwerking kort en strak in de vrije hoek volgde.

De onvrede over de hoeveelheid slechte ballen naar elkaar toe zorgde voor de nodige frustratie en werd feilloos opgepikt door de man in het zwart. De leidsman begon er vreemd in om te fluiten en bestrafte elke opmerking met een vrije bal. De discussies op het veld werden nu veelvuldig en het spel werd met de minuut slechter. Ondanks dat kregen de roodzwarten nog de nodige kansen op de gelijkmaker maar de scherpte en het vertrouwen in de voorhoede ontbrak op alle fronten. Dan weer werd er te snel geschoten, om vervolgens helemaal niet te schieten en vrijstaand voor het doel onbegrijpelijkerwijs af te spelen op een niet mee opgekomen medespeler.

De pauze kwam op een goed moment, want er was zeker enig overleg nodig in de rust. Het resulteerde in een goed begin van de tweede helft. De roodzwarten zetten hun tegenstander goed vast op de eigen helft en al combinerend kwamen de kansen.

De eerste grote kans kwam voor Marcel Meuken. Na een knappe actie van Yordi Bolhuis werd de bal voorgegeven en half verwerkt. Het leder caramboleerde rond de elfmeterstip voor de voeten van Meuken. Zijn inzet was veel te gehaast en onnauwkeurig en eindigde over het doel in de ballenvanger. Toch was de toon gezet en hing een doelpunt in de lucht.

Harkstede verdedigde nu met man en macht en vooral Bolhuis moest het ongelden. Zijn directe tegenstander werd dolgedraaid en wist veelal niets beter te doen dan zijn opponent maar neer te halen. Het mocht allemaal, maar als er dan eens gevraagd werd om handelend op te treden kregen de roodzwarten meestal de vrije trap tegen wegens commentaar.

Na een klein half uur in de tweede helft was het eindelijk wel raak. Wie anders dan Bolhuis wist de trekker over te halen. Na een leuke combinatie gecombineerd met een prachtige slalom door de gehele verdediging van Harkstede was een strak schot in de verre hoek onhoudbaar voor de doelman.

De roodzwarten maakten er meteen werk van en zette de tegenstander met een nieuw offensief wederom tegen de muur. Een ware kansenregen daalde neer op het doel van de thuisploeg, waarbij de ene aanval nog mooier was dan de andere. Na een wonderschone combinatie wist Mitch Brink zich door de achterhoede heen te werken. In het voorbijgaan werd de middenvelder nog even aangetikt, maar mocht hij toch op het doel schieten. Zijn inzet verdween helaas rakelings langs de verkeerde kant van de paal.

Hierop volgde een discussie over de toegepaste voordeelregel en werd Martijn Buma het veld uitgestuurd omdat hij zich hardop afvroeg of dit echt wel voordeel was.

De overtal situatie werd door Harkstede optimaal benut. Men draaide nu de rollen om en zette het team uit Baflo onder druk. Dit werd meteen beloond, want doelman Tigchelaar speelde de bal onnauwkeurig in zodat de onderschepte bal gelijk over zijn hoofd heen in het doel kon worden gewerkt. Tegen alle verhoudingen in was de wedstrijd nu ineens geen wedstrijd meer. Harkstede rook bloed en profiteerde optimaal van het foutenfestival aan roodzwart zijde en zo stond het voordat men het zich besefte ook al 3-1.

De uiteindelijke 4-1 bezegelde het lot van de teleurgestelde Bafloers, ondanks de terugkeer van het enfant terrible waren de roodzwarten nu geen schim meer van de ploeg daarvoor en liep men achter de feiten aan. Het was nu een praat- en schopsessie geworden en nadat doelman Tigchelaar zich ook nog blesseerde leek het de scheidsrechter wel een goed idee om voortijdig de wedstrijd tot een einde te blazen.

 

02-10-2022

 

RZB zo 2 – GVAV Rapiditas 5

 

De tweede wedstrijd van het seizoen. Na de desastreus verlopen wedstrijd in en tegen Harkstede zou je een gemotiveerd en ook ietwat wijzer voetballend Baflo verwachten. Alles wat deze toeschouwer echter zag sprak het tegendeel. Een ongemotiveerd, tegen zichzelf spelende ploeg, met zeer weinig zelfvertrouwen en inzet liet zich de kaas van het brood eten.

Net als de week ervoor was het onderlinge passwerk, van lik mijn vestje. Een simpele inspeelbal over vijf meter wilde menig roodzwarte nog niet lukken. Dat is echt pupillen voetbal mensen en het veld kun je deze keer echt de schuld niet geven, want dat ligt erbij als een biljartlaken!

Het was dan ook niet vreemd dat de gasten in de eerste helft als eerste de score wisten te openen. Symptomatisch voor de wedstrijd begint het met een verkeerd ingespeelde bal. Hierna volgt er al snel een schot op doel en gaat de bal er via de paal onhoudbaar in. Keeper Kalma kan slechts toekijken bij zoveel onvermogen van de spelers voor hem.

Het lijkt er na dit doelpunt eindelijk op dat men wakker is geschud en het spel aan de zijde van de roodzwarten begint wat meer lijn te krijgen. Er komen nu ook kansjes. Zo komt de beste speler in de eerste helft, Bart Luurtsema, er knap doorheen. Zijn voorzet kan op het laatste moment onschadelijk worden gemaakt en levert uiteindelijk niets op.

Na dertig minuten mogen de roodzwarten het ook eens met een man meer op het veld proberen als Marcel Meuken hard van achteren wordt neergelegd door de voorstopper van GVAV. De vrije trap levert niets op. Het veldoverwicht ook niet, want na tien minuten zijn de tegenstanders weer compleet zonder noemenswaardige kansen aan Bafloers zijde. Sterker nog de beste kans is voor de gasten. Na een slechte breedtepass, zo in de voeten van de tegenstander, kan men alleen op het doel aflopen. Gelukkig weet doelman Kalma knap redding te brengen en houdt op dat moment zijn ploeg in de wedstrijd.

Vlak voor rust valt toch nog de verdiende gelijkmaker. Al komt de manier waarop letterlijk en figuurlijk uit de lucht vallen. Een veel te lange en moeilijke pass van Marcel Meuken valt per ongeluk voor de voeten van de met veel inzet spelende Luurtsema. De rechtsvoor aarzelt niet en neemt het buitenkansje met beide handen aan en scoort onberispelijk.

Na de pauze verwacht je dan eigenlijk een thuisploeg, die met beleid en inzet toch op jacht gaat naar de overwinning. In het veld is daar geen moment iets van te zien. Roodzwart speelt geen moment slim. Dat begint al met de aftrap waar als een kip zonder kop achteraan wordt gerend. Dan moet je wel de bal willen hebben en niet er als een zombie maar ergens heenlopen.

Ook in de tweede helft is het vooral GVAV dat laat zien dat men de wil heeft om te winnen. De Bafloërs vervallen veelal in oude fouten, lange onnauwkeurige ballen. Snel naar voren hollen en dan maar hopen dat iemand de bal in het doel schopt. Gelukkig weet ook de tegenstander door gebrek aan kwaliteit geen stempel op de wedstrijd te drukken.

Na ongeveer een dik kwartier spelen liggen alle spelers op het veld op apegapen en is de term bejaardenvoetbal meer van toepassing. Bart Luurtsema is helaas nu ook uitgeblust en alleen de vers ingevallen Niels Bijleveld zorgt nog voor wat actie. De rest keutelt maar wat rond, met hier en daar een opleving, maar dat valt in het niet bij de malaise van de rest.

Uiteindelijk zal de gelukkigere ploeg de wedstrijd winnen en aangezien GVAV met wat geluk de bal na een hoekschop plotseling voor de voeten krijgt en scoort weet men de wedstrijd naar zich toe te trekken. De 1-3 is daarna voor de statistieken, maar laat wel zien dat de zondagvoetballers op dit moment niet goed in hun vel zitten. Na een hoge diepe bal wordt de bal onnodig verspeeld. De speler in kwestie neemt niet eens de moeite om achter zijn tegenstander aan te rennen zodat keeper Kalma kansloos is op de inzet.

Jongens het moet toch echt beter hoor. Het spel lijkt nergens op. Begin maar eens met te trainen op het simpel overspelen en aannemen van de bal. Niet te moeilijk, eerst beginnen met een afstand van vijf meter en als dat lukt dan kan het wat verder. Het zijn de beginselen van het spel, de rest komt later.