Zondag beter laat dan nooit

2023-11-27

 

Daar zijn we weer! Het was even stil rond de zondag afdeling. De schrijver van de verslagen was even druk met andere zaken en dan is er niemand, die dit even overneemt. We moeten dus even terug in de tijd.

 

Op zondag 5 november werd er uit gespeeld tegen GVAV Rapiditas 3. Zoals bij de meeste Groninger verenigingen was dit een wedstrijd op kunstgras en dat ligt bij onze voetballers niet echt lekker. Vanaf het eerste fluitsignaal was het dan ook vechten tegen de bierkaai. De roodzwarten grossierden in foute passjes en een onzorgvuldige dekking en kreeg binnen het kwartier al twee doelpunten om de oren. Geluk bij een ongeluk was de leidsman een beetje op de hand van de Bafloers en werden beide doelpunten afgekeurd. De eerste kon niet door de beugel omdat de keeper tijdens de aanval ondersteboven werd gelopen. De tweede treffer werd afgekeurd omdat er vlak daarvoor hands werd gemaakt. De roodzwarten mochten dus de handen dichtknijpen, want meestal ziet de man in het zwart bij thuiswedstrijden zulke kleine details over het hoofd. Het stond na 15 minuten dus nog steeds 0-0.

Vlak na het kwartier viel de terechte eerste treffer dan toch voor de thuisploeg. Nadat in de opbouw tot twee toe de bal knullig wordt ingeleverd volgt er een snelle tegenaanval waaruit een perfecte tot stand komt. De bal wordt van dichtbij onhoudbaar voor keeper Daniël Dob binnengeschoten.

Voor het publiek bleef ook hierna vrij eenzijdig om aan te zien. De roodzwarten kregen geen vat op het spel van GVAV, dat veelal de lange bal hanteerde en doordat men zelf in de opbouw nauwelijks verder kwam dan het middenveld bleef het eenrichtingsverkeer. De druk op het doel van de Bafloers bleef maar aanhouden. Even na het half uur viel de tweede treffer voor de thuisploeg te noteren. Na een voorzet annex pass voor het doel langs viel de bal perfect achter de verdediging van de roodzwarten. Met een simpele doortikkertje stond keeper Dob op het verkeerde been en rolde het speeltuig langs hem heen in de verre hoek.

Waarschijnlijk hadden de Bafloers in deze fase van tactiek moeten gaan wisselen en ook de lange bal moeten gaan gebruiken, maar dit was tegen de spelopvatting van coach Buma en dus bleef men volharden in een verzorgde opbouw. Helaas bleef deze opbouw doorspekt van fouten en waren de mogelijkheden op een doorbraak nihil. Spits, Bart Luurtsema, werd er wanhopig van en kon eigenlijk alleen maar verdedigen. In een van de spaarzame aanvallen besloot de spits dan maar eens op solo tour te gaan. Zijn lange solo eindigde tenslotte in het eerste schot op doel en op de voeten van de goalie.

Vlak hierna was er nog een tweede kans toen Niek Beukema na een kopduel de bal voor de voeten kreeg. Ook zijn inzet op het doel kon worden gestopt en dat waren dan de twee hoogtepunten uit de eerste helft vanuit de roodzwarten gezien.

Ook in de tweede helft bleven de Bafloers geloven in een beter resultaat, alleen moest er dan wel beter ingespeeld worden. De Bafloers konden dit al snel vergeten. Na opnieuw de bal rond het middenveld te hebben verspeeld kwam de bal in de kluts rond het zestien meter gebied voor de voeten van een speler van GVAV. De knikker werd ineens volley op de voet genomen en verdween prachtig onhoudbaar in de linker bovenhoek.

Na deze 3-0 knakte het even in de ploeg van de coaches Buma/Lantink. De thuisploeg profiteerde dankbaar en scoorde ook gelijk de 4-0 er achteraan. De wedstrijd was nu wel gespeeld maar er was nog meer dan een half uur te spelen en dus was het nu eigenlijk beter om aan schadebeperking te doen en misschien nog zelf een doelpuntje meepikken. De tegenstander liet nu wat meer ruimte op het veld toe zodat de Bafloers heel langzamerhand wat beter in het spel kwamen. Zo af en toe was er nu een geslaagde combinatie te zien en uit het niets scoorden de roodzwarten zomaar ineens.

Via een geslaagde aanval over de linkerflank wist men tot het zestienmeter gebied van de tegenstander op te rukken. Niek Lantink legde de bal van f de zestien knap terug en zag dat Buma de bal ineens op de pantoffel nam. Nog even leek het erop dat het speeltuig over de deklat zou verdwijnen, maar op het laatste moment zette het de daling in en verdween uiterst secuur in de rechter kruising.

De Bafloers konden slechts kort genieten van de eretreffer, want twee minuten later stond het ook alweer

5 – 1. Na een hoekschop leek de bal voldoende te zijn weggewerkt, maar tot ieders verbazing en waarschijnlijk de scorende speler zelf ook wordt zijn uithaal vanaf twintig meter langer en langer en verdwijnt onhoudbaar in de verre hoek.

Met nog twintig minuten te spelen gaat het nu heen en weer en krijgen beide teams de nodige kansen. GVAV weet als eerste opnieuw te profiteren en na een aanval wordt de bal knap langs keeper Wiersma in het doel gelegd. Het slotakkoord is echter voor de Bafloers.

Na een diepe bal mag Bart Luurtsema vanuit een ruimschootse buitenspelpositie alleen op het doel aflopen. De voorhoedespeler plaatst de bal oog in oog met de doelman knap tussen de beentjes door in het doel en tekent daarmee de eindstand van 6-2 aan. Al met al een wedstrijd om snel te vergeten.