08-11-2022

 

Zeester zo 2 – RZB zo

 

De herfst heeft echt zijn intrede gedaan, want het was niet bepaald aangenaam vertoeven te Zoutkamp. Het veld bij Zeester lijkt echter altijd bespeelbaar en dus stonden de Bafloërs in alle vroegte op het veld. De nieuwe tenues van bouwbedrijf Luurtsema misten hun uitwerking niet, want de tegenstander leek onder de indruk van roodzwarten. Ook de Bafloërs zelf hadden de smaak te pakken en speelden hun beste eerste half uur van het seizoen. Goed passwerk, elkaar coachend en met het nodige speelplezier werd de tegenstander al snel in de verdediging gedrukt.

In de tiende minuut was daar al het eerste gerichte schot op doel van Harm Luurtsema. De voorstopper zag zijn poging echter via de keeper naast het doel gaan. Nog geen twee minuten later was het wel raak. De roodzwarten zetten druk op de achterhoede van Zeester dat in korte tijd twee keer achter elkaar de bal verspeelde. Het werd een echte Luurtsema samenwerking, want Peter Luurtsema wist het leer knap af te pakken en zette daarna meteen zoon Bart aan het werk. Bart soleerde knap naar binnen en haalde vervolgens hard en droog uit. Op het gladde veld zag de goalie de bal te laat en het speeltuig sloeg langs hem heen onhoudbaar tegen het nylon.

Pas na een dik kwartier spelen produceerde de thuisploeg een eerste schot op het vijandelijke doel en dat was ook nog eens uit een vrije trap. Doelman van der Veen moest in eerste instantie het speeltuig nog even loslaten, maar herstelde zich snel en was daarna klemvast. Het was het enige wapenfeit van de Zoutkampers, want het was vervolgens roodzwart wat de klok sloeg. Met schoten van Peter en Bart Luurtsema respectievelijk net naast en over het doel bleef de dreiging van een tweede doelpunt in de lucht hangen.

Zeester werd van het kastje naar de muur gestuurd en dit frustreerde enkele spelers zodanig dat de ledematen van sommige Bafloërs het moesten ontgelden. Vooral de ongenaakbare Martijn Buma werd herhaaldelijk neergelegd. Ondanks het feit dat de prima fluitende scheidsrechter er alles aan probeerde te doen zocht de middenvelder na weer een grove overtreding zelf zijn recht en haalde onbesuisd zijn plaaggeest onderuit. De man in het zwart restte niets anders dan de boosdoener tien minuten bedenktijd te geven.

Het leverde de Zoutkamper één man extra op in het veld. Zeester werd nu natuurlijk wat gevaarlijker en kon wat meer vooruit voetballen. Het leverde nu ook de tweede kans van de wedstrijd op voor de thuisploeg. Na een voorzet belandde de bal met enig geluk bij de spits, die zomaar op doelman van der Veen af kon lopen. De spits zelf schrok ook van de kans en schoot het speeltuig tegen de benen van de sluitpost aan zodat de roodzwarten hun voorsprong behielden.

Geschrokken van deze plotselinge kans namen de Luurtsemaatjes, of moet ik zeggen roodzwart, het heft weer in handen. Na een prima aanval over veel schijven kwam Peter Luurtsema binnen het zestienmetergebied in balbezit. De timmerman lepelde met veel precisie het speeltuig met het chocoladebeen tegen de kruising en zag zijn inzet helaas niet beloond.

Nadat Buma weer het veld mocht betreden was het snel afgelopen met de thuisploeg. Wederom liet Bart Luurtsema zien dat hij over een hard en trefzeker schot beschikte. Na een overname kwam de behendige voorhoedespeler in balbezit en kon hij in een mêlee van spelers uithalen. De bal werd nog even aangetikt en verdween vervolgens opnieuw hard en strak langs de sluitpost in het doel. De twee doelpunten voorsprong gaf de verhoudingen op het veld juist weer.

In de rust was er geen vuiltje aan de lucht voor de Bafloërs, die uit voorzorg zelfs Buma langs de kant konden laten. Er was nog geen vijf minuten gespeeld in de tweede helft of de eerste de beste kans lag alweer tegen de touwen. Na een diepe bal leek de spits van Zeester ver genoeg naar buiten gedrongen, toch perste hij er nog een doelpoging uit en zag toch zijn grote tevredenheid zowaar de bal via de korte hoek en de paal in het doel belanden.

Tegen de verhoudingen in moesten de roodzwarten nu weer alert zijn om niet opnieuw tegen een treffer aan te lopen. Laatste man Tigchelaar, had zijn zaakjes nu goed op orde en gaf samen met zijn verdedigers nu nagenoeg niets meer weg.

Het waren de Bafloërs, die op zoek gingen naar een verdere uitbreiding van de score. Een vrije trap van Mitch Brink kuste de buitenkant van het aluminium maar ging helaas niet in het doel. Even later was het opnieuw Brink die deze keer wel leek te scoren, maar hij deed dit uit buitenspel positie. Hierna werd het spel aan beide zijden steeds slordiger, zonder grote kansen te creëren. De beste man op het veld was zonder twijfel de man in het zwart. Zonder zich overmatig te hoeven in te spannen had hij telkens de juiste beslissing paraat en konden beide ploegen zich storten op het spel.

De wedstrijd zelf kon nog alle kanten op doordat de roodzwarten dusdanig slordig aan het spelen waren dat de geboden kansen telkens weer onnodig gehaast verprutst werden. Het dreef de thuisbank af en toe tot wanhoop. In de tachtigste minuut kregen de Bafloërs dan ook bijna de rekening gepresenteerd. Een prima schot van Zeester spatte uiteen op de lat en had zomaar binnen kunnen vallen. In de tegenstoot werd de partij uiteindelijk beslist. Na een ingooi werd de bal onvrijwillig verlengd door een speler van Zeester die daarmee Bart Luurtsema lanceerde. De linksvoor stoomde op langs de linkervleugel en bediende daarna met een strakke voorzet Marcel Meuken. De spits nam de bal knap aan en pegelde het leer vervolgens snoeihard langs de keeper heen in het doel. Daarmee was de wedstrijd beslist en konden de roodzwarten de punten meenemen naar huis. Ook op de ranglijst maakte men nu een mooie sprong naar voren en mag men zich nu vol trots vierde op de ranglijst noemen al is dit wel een duidelijk vertekend beeld. Men hoeft echter niet met angst naar onderen te kijken en er lijkt nog wel meer in het vat te zitten.