2023-11-19

RZB zo 2 – Engelbert 3

 

Deze keer twee wedstrijden in één verslag, namelijk de wedstrijd tegen Engelbert 3 en de wedstrijd tegen Kloosterburen 3. Beide een thuiswedstrijd voor de zondag voetballers.

Over de wedstrijd tegen Engelbert kan ik kort zijn. Ik was er namelijk zelf niet bij, maar heb begrepen dat men na 45 seconden al voor had moeten staan. Helaas belandde de bal op de paal. In de eerste helft waren beide ploegen aan elkaar gewaagd en scoorde Engelbert één keer zodat de ruststand 0-1 was. In de tweede helft kon het alle kanten op gaan, maar was het een Wim Dijkmannetje die de stand op gelijke hoogte wist te brengen. Dit bleek tenslotte ook de eindstand te worden.

2023-11-26

RZB zo 2 – Kloosterburen 3

 

De aloude derby met Kloosterburen is altijd leuk om te zien en te beleven. Beide ploegen zijn aan elkaar gewaagd en leveren meestal veel kansen en dramatiek op. De iets oudere garde van Kloosterburen is dit jaar opgeheven en dus was er een verjongde ploeg naar Baflo gekomen. Je zou dus kunnen spreken van een mix van Kloosterburen 2 en 3.

De wedstrijd moest door de vele regenval op veld 2 worden afgehandeld en dit veld lag er prima bij. Toch grossierden de roodzwarten in slecht passwerk zodat men eigenlijk constant in de achteruit moesten voetballen. Waarschijnlijk wat onder de indruk van het verjongde team lieten de Bafloers zich in de eerste helft veelal het kaas van het brood afeten en gaf men verdedigend veel te veel ruimte weg. Het brak de thuisploeg al snel op.

Na een hoekschop werd de laatste man van Kloosterburen geen strobreed in de weg gelegd en kon hij van dichtbij de bal simpel tegen de touwen werken. Met deze 0-1 op zak was het voor de gasten heel wat prettiger voetballen en kon men rustig gaan kijken hoe de klungelende Bafloers keer op keer een aanval zagen mislukken doordat men simpelweg niet in staat was om de bal bij elkaar in de voeten te krijgen.

De aanvallen van de Kloosterbuursters waren eigenlijk constant gevaarlijker. Via direct spel werd al snel de rappe voorhoede opgezocht en moest er meestal met man en macht worden verdedigd om een tegenstander van scoren af te houden. Gelukkig wist keeper van der Veen ook deze keer menig aanval onschadelijk te maken. De ene keer was er een knappe redding met een snoekduik nodig en de andere keer was het een arm of been die redding moest brengen.

Na een zwaar mislukte buitenspelval mocht een speler van Kloosterburen het in een één op één situatie proberen. Ook deze poging strandde op de benen van goalie van der Veen, die zich niet door de benen liet spelen. Toch kon men wachten op een tweede doelpunt en dat kwam voor de rust nog. Na een afgeslagen aanval werd de bal perfect hard en laag voor het doel gebracht. Ook deze keer werd er slapjes verdedigd en kon een speler van Kloosterburen zomaar voor zijn tegenstander opduiken en het leer eenvoudig langs de goalie in het doel schuiven. Het was simpel gezegd chaotisch en slappe hap binnen de gelederen van de roodzwarten.

Na de rust leek het spelbeeld ineens totaal veranderd. Waarschijnlijk door de nodige wisselingen in het team werd er nu opeens uit een ander vaatje getapt. De bal ging nu wel goed rond in de gelederen van de roodzwarten en Kloosterburen werd met de rug tegen de muur gezet. Het offensief leverde na een kwartier spelen een terecht doelpunt op. Na goed storend werk werd de bal klunzig door een speler van Kloosterburen verspeeld en werd Peter Luurtsema alleen op het doel afgestuurd. De rechts midden zag de keeper bij de eerste paal staan en schoot onhoudbaar het ronde projectiel in de verre hoek binnen.

De Bafloers namen nu het heft stevig in handen en Kloosterburen loerde vooral op uitvallen via de snelle spitsen. Vooral op het middenveld namen de roodzwarten het initiatief over en stapelden de kansen zich nu langzamerhand op. Af en toe was het voor de mannen op de bank van Kloosterburen echt billen knijpen, want op soms miraculeuze wijze wilde het doelpunt voor de thuisploeg maar niet vallen. De ene keer werd er van ongeveer vijf meter vrij voor het doel staand over geschoten, de andere keer brachten handen en hoofd van de keeper redding of stond een verlaten been in de weg. Zoals dat soms wel heet; het doel leek behekst, want de bal wilde er maar niet in.

Even leek het erop dat Kloosterburen uit het niets toch zou kunnen scoren. Na een hoekschop riep keeper van der Veen keurig los, maar zag hij het speeltuig via de paal weer het veld in stuiteren. De tijd liep maar door en de thuisploeg kreeg het maar niet voor elkaar om het beslissende zetje tegen de bal aan te krijgen. Na een dikke negentig minuten vond de goed leidende Ronald de Haan het welletjes en floot de wedstrijd ten einde.

OOk deze keer gaat onze dank voor de foto’s weer uit naar Libertus. Ze worden steeds mooier!