2022-10-30

 

RZB zo 2 – Be Quick 1887 2

 

Onder zomerse omstandigheden mochten de zondagvoetballers hun krachten meten met Be Quick uit Groningen. Je zou zeggen dan heb je er zin in, maar dat was in het veld het eerste half uur niet te zien. Nu is bekend dat zondag ook wel bekend staat als rustdag en enkele spelers namen dit iets te letterlijk. Na balverlies ging men ogenschijnlijk even van het zonnetje genieten in plaats van achter zijn tegenstander aan te lopen. Coach Lantink liep langs de lijn zijn longen uit zijn lijf te schreeuwen om er wat meer pit en nauwkeurigheid in te krijgen, maar het mocht niet baten. Tja, dan kun je wachten op een doelpunt tegen.

Na wederom knullig balverlies door het onnauwkeurig inspelen werd een knappe aanval van Be Quick keurig uitgespeeld. Het leer werd vanaf de achterlijn teruggelegd op de zestien meter en daar kon een speler de bal rustig aannemen, de hoek uitzoeken en op het doel schieten. Keeper van der Veen kon slechts toekijken hoe het ronde projectiel onhoudbaar in de verre hoek verdween.

De reactie van de thuisploeg kwam snel en onverwacht. Na een lange pass van Marcel Meuken kon Bart Luurtsema de achterlijn halen. Het leek er even op dat de bal te hard was, maar het leder kon toch worden voorgegeven. In eerste instantie leek de bal een eenvoudige prooi voor een verdediger, maar via de kluts kwam het speeltuig per ongeluk nogmaals voor de voeten van Luurtsema terecht. In zijn tweede poging vond de rechtsvoor de bij de tweede paal ingelopen Christian Bootsman, die heel simpel van dichtbij kon intikken. Hiermee was de stand weer gelijk. Al was dit een beetje tegen de verhoudingen in, want Be Quick had tot dan het betere van het spel.

Je zou denken dat de roodzwarten nu wel bij de les zouden zijn, maar men bleef eigenlijk volharden in het eerdere spel. Erg veel onnodig balverlies zorgde ervoor dat de Groningers kans op kans bleven stapelen. Gelukkig stond keeper van der Veen als vanouds zijn mannetje en werd menig schot knap gepareerd. Na een klein half uur spelen had de thuisploeg zelfs op voorsprong kunnen en eigenlijk moeten komen. Zo af en toe was er een leuke aanval te zien en na een knappe combinatie had Christian Bootsman in het zestienmetergebied de hoek voor het uitzoeken. De middenvelder liet echter het leer over zijn voet heen stuiteren en daarmee was de kans verkeken.

Een doelpunt zou in deze fase ook teveel van het goede zijn geweest, want het waren nog steeds de Groningers, die het betere van het spel hadden. Vooral de spits en de rechtsvoor bezorgden de Bafloërs handen vol werk. Pas na een half uur spelen waren beide spelers een beetje uitgeblust en kregen de roodzwarten meer en meer controle over het spel. Vlak voor de rust hadden de roodzwarten de ideale mogelijkheid om alsnog op voorsprong te komen. Na een actie van Bart Luurtsema wist de speler zich met enig geluk langs drie verdedigers te wurmen, de uitgekomen keeper werd hierna verrast door een tikje breed. De mee opgekomen Marcel Meuken had daarna moeten scoren, maar schoot de bal tegen een been van de verdediger aan.

Wat coach Lantink in de rust heeft gezegd is niet bekend, maar het had wel resultaat. Wellicht ook door enkele wisselingen in het team. Het spel zag er na de rust in ieder geval een stuk verzorgder uit en de gasten werden vanaf de aftrap gelijk teruggedrukt op de eigen helft en konden nu alleen door plotselinge uitvallen gevaarlijk worden. Al na een paar minuten spelen mocht Bart Luurtsema vanaf ongeveer twintig meter aanleggen voor een schot, de doelman redde met enige moeite.

Aan de andere kant moest keeper van der Veen lijf en leden riskeren om een poging bij de tweede paal onschadelijk te maken. Het ging in deze periode slag op slag. De 1-2 hadden de roodzwarten geheel aan zichzelf te wijten. Jorrit “Holzenbein” van Sloten kwam goed mee over de rechterflank, maar zijn voorzet belandde volkomen onnodig in de voeten van een opponent. Via een snelle overname stond een Be Quicker daarna zomaar oog in oog met doelman van der Veen. De voorhoedespeler maakte het karwei daarna knap en vakkundig af.

Na deze domper kakte het spel even in. Het baltempo was veel te laag en de Groningers groeven zich rondom het eigen strafschopgebied in. Roodzwart was eigenlijk ideeëloos aan het voetballen en zag vaak de tegenstander lachend de bal weer oppakken. Toch kostte dit de tegenstander wel de nodige energie en je kon duidelijk zien dat men vermoeid begon te raken. Het wachten was in deze fase op een geniaal moment aan Bafloër zijde om de gelijkmaker te fabriceren. Het doelpunt viel ook nu aan de andere zijde. Nadat Be Quick er via een snelle combinatie goed was uitgekomen viel een wilde voorzet pardoes voor de voeten van een speler in het strafschopgebied. De bal dwarrelde vervolgens in de linkerbovenhoek, onhoudbaar voor keeper van der Veen in het doel.

Na de 1-3 achterstand gaf in het publiek niemand meer een kans voor een wederopstanding, want het spel was daarvoor simpelweg te zwak. Zeker na het uitvallen van publiekslieveling Bart Luurtsema leek het lot beslecht. Een geniaal moment van coach Lantink bracht echter de ommekeer. Met Mitch Brink in de voorhoede begon het ineens beter te lopen.

De thuisploeg leek ineens het heilige vuur te hebben en perste er een waar offensief uit dat gelijk tot een doelpunt leidde. Middels een halve lob van Martijn Buma kwam de bal achter de linies van Be Quick terecht, de laatste man en zijn voorstopper keken elkaar even aan wie de bal zou oppikken. Dit moment gebruikte Brink om zijn beide tegenspelers af te troeven om de bal op te pikken. Het schot van dichtbij was hierna voor de doelman onhoudbaar en verdween strak en hard in de hoek.

Met de 2-3 op het scorebord was iedereen ineens weer klaarwakker. Verhip, we staan op het veld en er wordt gevoetbald. Vijf minuten later stond het zowaar gelijk. Ook deze keer was er wat geluk en inzet nodig om tot scoren te komen. Een pass van Christian Bootsman werd door de rechtsachter half weggewerkt en kwam pardoes voor de voeten van Mitch Brink terecht. Brink vocht zich vervolgens een weg door de verdediging van de Groningers heen en knalde onberispelijk de bal binnen.

Na de gelijkmaker en met nog een kleine tien minuten te spelen waren de rollen ineens omgedraaid. De ene na de andere aanval volgde met als hoogtepunt een werkelijk magnifieke combinatie over veel schijven. Helaas werd de vrijgespeelde Peter Luurtsema op het laatste moment nog een teennagel dwars gezeten en kon de kans tot hoekschop worden verwerkt. Zelfs het publiek ging er nog even goed voor zitten, want een overwinning leek nu toch nog in de maak. Er waren ook nog wel enkele doelpogingen te zien, maar een goal viel niet meer zodat beide ploegen met een gelijkspel genoegen moesten nemen.