RZB zo 2 – Oosterparkers 2

 

Het is al even geleden, maar soms heeft de razende reporter er ook even geen zin in en blijft een verslag wel eens even liggen. Op 18 februari mochten we aantreden tegen het in de subtop verkerende Oosterparkers. De bezoekers hadden al een keer eerder moeten afzeggen, dus het was even wachten op wat er zou arriveren op het sportpark in Baflo. Uiteindelijk verscheen een voltallige selectie uit Groningen en kon er gevoetbald worden. De dag was echter wel heel erg slecht uitgekozen, want pluvius liet zich niet verjagen en dat betekende een gehele wedstrijd voetballen in regen en kou. Er zijn leukere dingen te bedenken op een zondagmiddag.

De roodzwarten begonnen goed en geconcentreerd aan de wedstrijd en hadden eigenlijk in het eerste kwartier kunnen en moeten scoren. Op een poging van Chris Bootsman had de doelman geen antwoord , maar stond de dwarsligger wel in de weg en dit leverde dus geen score op. Ook in het verdere verloop van de wedstrijd was er veel strijd, maar waren doelpogingen sporadisch.

In feite was het een erg eenzijdige wedstrijd en was er maar één ploeg die recht had op een doelpunt en dat was de thuisploeg. Oosterpark kwam sporadisch over de middellijn en was dan meestal al snel weer de bal kwijt. Vooral Jorrit van Sloten was als vanouds aanwezig en heerste op zijn manier in de achterhoede.

De beste kans in de eerste helft was voor Steven Doornbos die na een voorzet van Rick Danhof geheel vrijstaand bij de tweede paal op doel mocht koppen. Zijn inzet leek in het doel te belanden maar schampte het zijnet en ging zodoende dus naast het doel.

Tot aan de veertigste minuut had Oosterparkers nog nul keer op het doel van de thuisploeg weten te schieten. Inval doelman Fokko Jan had dus ook nog nagenoeg niets te doen gehad dan wat terugspeelballen weer in het spel te brengen. En dan sta je plotseling met 0-1 achter. Een diepe bal komt rond het zestienmetergebied terecht bij een voorhoedespeler. De speler glijdt uit maar weet toch nog zijn voet onder de bal te krijgen en ziet het leer vervolgens met een prachtige lob over de keeper heen in het doel belanden. Hoeveel geluk of moet ik zeggen pech kun je hebben?

Na de rust is het in eerste instantie een op en neer gaand spel waarbij beide ploegen kansjes hebben. Na ongeveer een kwartier verliezen de roodzwarten langzamerhand het initiatief. Of het vermoeidheid is of gewoonweg ongeduld, men begint steeds slordiger te spelen en de linies gaan steeds verder uit elkaar spelen. Voeg daaraan toe dat men wel luistert maar niets schijnt te onthouden van de instructies in de kleedkamer en het verhaal is snel verteld.

Toch blijven de Bafloers ook in deze fase de betere kansen te creëren en lijkt het een kwestie van tijd voordat de gelijkmaker tegen de touwen hangt. Behalve de weergoden zijn echter ook de andere goden deze keer niet op handen van de roodzwarten. Eerst mist Niek Lantink in een één tegen één duel en schiet hij alleen voor de keeper naast het doel. Niet veel later moet Harm Luurtsema scoren, maar schiet de voorhoedespeler te gehaast en mist ook hij de een opgelegde kans.

Oosterparkers is veel effectiever. Met eigenlijk het tweede schot in de richting van het doel staat het ook meteen 2-0. Na dom balverlies op het middenveld is er een razendsnelle uitval en weet men door twee simpele passjes de gehele verdediging van de thuisploeg simpel uit te spelen. Met twee aanvallers en slechts één doelman is het een koud kunstje om vervolgens ook de tweede treffer te produceren.

Hierna verliezen de roodzwarten de voetbaldiscipline uit het oog en valt men weer terug op het speltype lange halen snel thuis. Toch weet men met dit flutvoetbal ook nog te scoren ook. Na een voorzet van Niek Lantink wil de doelman de bal oppikken, maar het glibberige ding glijdt uit zijn handen en komt pardoes voor de voeten van spits Steven Doornbos terecht. De spits kan vervolgens in het lege doel de 1-2 aantekenen. Van een slotoffensief is eigenlijk geen sprake meer. De roodzwarten zijn kapot en Oosterparkers kan en wil niet meer en brengt de overwinning mee naar huis.

 

 

RZB zo 2 – Woltersum 2

 

Afgelopen zondag mochten de Bafloers opnieuw thuis aantreden tegen het onderaan staande Woltersum. Deze keer onder zonovergoten omstandigheden en met een in grote getale opgekomen publiek. Alle vooruitzichten op een mooie zondag leken dus aanwezig.

Al snel is op het veld te zien dat de roodzwarten het betere van het spel hebben. De mannen uit Woltersum zijn ook duidelijk wat corpulenter en dus minder beweeglijk dan de thuisploeg dus gaat het publiek er eens goed voor zitten. Er is gelukkig veel te zien en de thuisploeg staat al snel voor. Na een geslaagde combinatie wordt Stan Kooistra alleen op het doel afgestuurd. De behendige aanvaller heeft alle tijd om de gelegenheidsdoelman te bestuderen en legt vervolgens de bal uiterst koel in het netje.

Nog geen twee minuten later moeten de roodzwarten eigenlijk alweer scoren, maar een polletje verhinderd een goed schot van Niek Beukema en beland naast de goal. Hierna volgt kans op kans en dit drijft de reservebank zo ongeveer tot wanhoop. Zelfs op de lijn weten de roodzwarten de bal niet in het doel te krijgen en als dit wel eens lukt dan staat zowaar de doelman per ongeluk in de weg zodat het na een half uur spelen nog steeds slechts 1-0 voor de Bafloers staat.

In de drieëndertigste minuut valt er zowaar een eerste schot van Woltersum op het doel van keeper Egbert van der Veen te noteren. De doelman moet zich strekken om de doelpoging onschadelijk te maken en doet dit met verve. De hoekschop daarna levert niets op. Nog geen twee minuten hierna lijkt het tij ineens plotseling te keren en staat Woltersum zowaar voor de tweede keer in de wedstrijd voor het doel van de roodzwarten. Gelukkig levert ook dit verder niets op.

Vlak voor rust valt de allang verdiende 2-0 dan toch eindelijk wel. Na een prachtig genomen vrije trap van Peter Luurtsema zeilt de bal over en langs iedereen heen en kan Chris Bootsman het leer van dichtbij in een keer op de slof nemen en binnen schieten.

Foto Libertus

In de rust is coach Buma gedecideerd en krijgen de manschappen een veeg uit pan. Het voetbal is adembenemend slecht. Iedereen lijkt zijn eigen spel te spelen en van combinatievoetbal is geen sprake. Men moet aan de bak! En zowaar ineens lijkt het kwartje te zijn gevallen. Binnen een bestek van een kwartier staan de zondag voetballers ineens met 6-0 voor na scores van Stan Kooistra, Chris Bootsman, Niek Beukema en nogmaals Chris Bootsman.

Een onherkenbare ploeg speelt nu de murw gebeukte tegenstander helemaal van de mat. Met hier en daar wat schoonheidsfoutjes durf je zelfs te spreken van tikki takka voetbal en vooral Niek Beukema profiteert gretig van de ontstane ruimte en tikt ook de ene na de andere treffer tegen de touwen. Vooral treffer nummer zeven is een beauty. Nadat de keeper de bal heeft uitgetrapt wordt het leder ergens rondom de middellijn door Beukema op de borst opgevangen en volgt een korte solo. Rondom de twintig meter besluit Beukema zijn actie met een wonderschone lob over de doelman heen in de verre hoek.

Na 75 minuten staat er dan ook een prachtige 9-0 voorsprong op het scorebord en is de wedstrijd natuurlijk allang gespeeld. Het si eigenlijk verwonderlijk dat er in de resterende tijd niet meer gescoord wordt want de kansen zijn legio, maar iedereen holt zich nu een beetje zichzelf voorbij. Coach Lantink durft in het laatste kwartier zelfs nog wel een doelmanwissel toe te passen zodat ook keeper van der Veen zich nog even mag laten zien in de voorhoede.

Het is echter inval doelman Buma, die de aandacht voor zich opeist in de laatste minuten. Nadat Woltersum uit een uitbraak zomaar op het doel mag schieten verricht Buma een wereldredding en tikt het leer met een katachtige duik uit het doel. In de daaropvolgende hoekschop doet de doelman ongeveer hetzelfde, maar tikt hij de bal deze keer knullig in de eigen goal. Woltersum krijgt toch nog een eretreffer mee naar huis en moet het daarmee doen. Hopelijk kunnen de roodzwarten deze overwinning volgende week een goed vervolg geven in en tegen Farmsum.