09-10-2022

 

RZB zo 2 – Groninger Boys 4

 

Ondanks een handvol blessures en afwezigen wist coach Lantink na wat rondbellen toch een volwaardig elftal op de been te brengen. De koploper had er zin in en kwam met maar liefst een bus vol supporters bij de Bafloërs op bezoek. Ook de weergoden speelden vrolijk mee en een heerlijk zonnetje begroette de sporters. Wat wil je nog meer?

Al snel na het eerste fluitsignaal bleek al dat beide ploegen aan elkaar gewaagd waren, want het spel golfde vrolijk op en neer tussen beide doelen. In de eerste minuten waren er weinig kansen te zien voor het talrijk opgekomen publiek. Het was de thuisploeg, die als eerste de score had moeten openen, maar het is een bekend probleem voor de roodzwarten. Hoe mooier de kans des te slechter de afwerking. Na een goed lopende aanval mocht Bart Luurtsema alleen op het doel aflopen. Oog in oog met de sluitpost wist de snelle linksvoor niets beter te bedenken dan de bal maar hard en strak recht op de keeper af te schieten. De goalie hoefde dus niet veel te doen om deze kans om zeep te brengen.

De koploper liet zich na dit moment ook even zien en scoorde beheerst, dit gebeurde echter in duidelijke buitenspel positie en het doelpunt werd terecht afgekeurd. Na twintig minuten ontaarde het spel in een wild getrap over en weer. Groninger Boys hanteerde vooral de lange bal en de roodzwarten grossierden als gewoonlijk in onnodig balverlies omdat men te graag naar voren wilde voetballen.

Uit deze onduidelijke situatie waren het de bezoekers, die plotseling een kans wisten te creëren. Na een diepe bal liep voorstopper Mitch Brink onder de bal door waardoor een der voorwaartsen van Groninger Boys de vrije doortocht richting het doel van van der Veen kreeg. Oog in oog met de doelman was deze kans niet aan de spits besteed en bleef het bij de nul nul stand.

Beide ploegen wisten geen stempel op de wedstrijd te drukken al hadden de roodzwarten optisch een overwicht op het middenveld. Helaas kwam men meestal niet verder dan dit station, want de combinatie met de voorhoede liep vaak stuk. Het moest wederom van een gelukkig moment komen om een kans te kunnen maken. Marcel Meuken knalde de bal op goed geluk naar de gevaarlijke Luurtsema, die zowaar met wat mazzel zijn tegenstander zag knoeien met de bal. Hierna mocht de linksvoor voor de tweede keer alleen op het doel aflopen, ook deze keer was het bedroevend om te zien hoe slecht de afwerking was. Opnieuw belandde het speeltuig recht op de voeten van de sluitpost en was ook deze kans verkeken.

Voor het vijandelijke doel lijken de roodzwarten de laatste tijd ineens blinde vinken, want de afwerking is bedroevend zwak. Daar moet waarschijnlijk binnenkort eens stevig op geoefend worden.

Gelukkig waren de gastheren niet veel beter in het benutten van de kansen, want ook enkele kleine kansen aan de zijde van de Groningers belanden meestal over of naast het doel. Het waren uiteindelijk de roodzwarten zelf die de tegenstander weer eens in een zetel naar het eerste doelpunt leidden. Mitch Brink verdedigde door het midden onnauwkeurig uit waardoor de bal eenvoudig onderschept werd. De pass op zijn directe tegenstander betekende daarna dat de spits alleen op het doel af mocht lopen. Hij liet meteen zien hoe het afwerken dan wel moet, want middels een hard en strak schot werd keeper van der Veen gepasseerd.

Het zat de Bafloërs hierna ook niet echt mee, want de eerste de beste kans die hierop volgde leek rijp voor een strafschop. In of niet buiten de beruchte lijnen werd de weg gesprinte Luurtsema hard van achteren aangetikt. In plaats van direct te vallen liep hij nog even door en zag daarmee een kans op een strafschop verdampen. Soms kun je jezelf wel eens afvragen wat enkele spelers in hemelsnaam in het voren te zoeken hebben. Neem nou de vrije trap na een half uur spelen. Marcel Meuken legt het speeltuig keurig bij de tweede paal en je ziet dat vier spelers van roodzwart de bal voor het inkoppen hebben. Toch gebeurt dit niet, een van de spelers krijgt de bal nota bene op de rug en de kans is weer verkeken. Er ontstaat zelfs een goede kans voor de tegenstander bij de tegenaanval. Dan wil je toch niet scoren?

Aan de andere kant roept men dan zo ongeveer de onheil over zichzelf af. Een vreemde manier van uitverdedigen zorgt ervoor dat de tegenstander zomaar de bal in de voeten gespeeld krijgt. De voorzet lijkt gemakkelijk te vangen voor de keeper , maar wordt door een eigen speler plotseling weggekopt en komt pardoes voor de voeten van een tegenstander. Gelukkig maait deze het cadeautje wild over het doel, maar dan heb je als publiek de vraag op je lippen: hoe dan? Wat wil je dan? Dan geef je het toch aan alle kanten weg en wil je toch niet winnen?

Na de pauze lijkt coach Lantink zijn spelers weer enigszins bij de les te hebben, want het spel ziet er redelijk verzorgd uit. Het levert ook meteen de eerste kans op. Na een knappe combinatie weet Niek Lantink de achterlijn te halen. Zijn voorzet lijkt bij de eerste paal te worden ingetikt door Rene de Jonge, maar helaas verdwijnt het leer langs de verkeerde kant van de paal.

Het antwoord van de koploper is simpeler, want de bal gaat er wel in. Ook deze keer staan er echter verschillende mensen buitenspel, dus wordt het doelpunt terecht afgekeurd. De roodzwarten lijken hier niet echt tevreden mee en helpen hun opponent maar weer eens door een zwakke terugspeelbal. Gelukkig is doelman van der Veen wel bij de les en wordt ook deze kans via zijn vuisten onschadelijk gemaakt.

Het is uitstel van executie, want in de volgende aanval is het wel raak. Na een knappe voorzet bij de tweede paal staat iedereen hulpeloos te kijken hoe de bal keurig over sluitpost van der Veen heen in de verre hoek wordt gekopt. Een mooi doelpunt om te zien, helaas wel voor de tegenstander.

Met de 0-2 op zak hoeven de Groninger niet zo nodig naar voren en laten ze de tegenstander komen. Vanuit de counter levert het hen de nodige kansen op. Met meer kunde dan wijsheid weten de roodzwarten echter stand te houden, al heeft men daar veel lichamelijke inzet voor nodig. De tegenstander en het publiek roepen verscheidene malen dat er een hand wordt gebruikt, maar niemand lijkt dit verder met hun eens te zijn. Het geschreeuw zorgt wel voor een opgewonden sfeer in en om het veld.

In de zestigste minuut zorgt een raar incident voor de nodige opwinding. De opkomend laatste man wordt opgevangen door Niek Lantink waarna de speler van Groningen de speler van roodzwart slaat. Het lijkt opzet, maar de wedstrijd is er totaal niet naar. Scheidsrechter Cleveringa probeert nog de boel te sussen, maar de vlam slaat al in de pan zodat het de leidsman beter lijkt om even pauze te nemen. Het lijkt een goede beslissing , want beide ploegen hervatten de wedstrijd op een prima manier.

Roodzwart wordt na deze fase steeds wat sterker en weet door een mooie combinatie over de rechterflank opnieuw goed door te breken. Ook nu gaat de voorzet via Joerie Veenstra echter rakelings langs de verkeerde kant van de paal en blijft het bij de 0-2 achterstand. De thuisploeg jaagt nu op de aansluitingstreffer.

Voor de derde keer weet een speler door de linies van de Groninger heen te breken en mag deze keer Rene de Jonge alleen op het doel aflopen. Het is alsof de keeper magnetische voeten heeft, want ook deze keer wordt het speeltuig hard en strak tegen zijn ledematen aangeschoten. Weer een dot van een kans moeiteloos om zeep geholpen, daar word je zelfs aan de kant en in het veld moedeloos van. Hoe wil je ze dan hebben? Uit de rebound mag Joerie Veenstra vanaf zeven meter op het doel schieten. Je raad het al, hard en hoog naast het doel. Tja, dan ga je niet. Sterker nog nooit winnen!

Ondanks het missen van de kansen is het spel op het veld van de roodzwarten nu zeker wel om aan te zien. Het combineren gaat nu redelijk en de tegenstander loopt zich nu herhaaldelijk stuk en verzand in lange halen voetbal. De druk op het doel van de Groningers neemt nu toe.

Hoe prachtig sommige aanvallen ook zijn, een doelpunt levert het helaas niet op. De Bafloërs lijken in deze fase zelfs bang te zijn om op het doel te schieten. Het levert wel een heerlijke combinatie op in het doelgebied. De bal gaat van voet tot voet en de tegenstander staat eigenlijk voor paal binnen de eigen zestienmeter. Toch gaat ook deze keer de bal er niet in.

Met nog een kleine tien minuten te gaan valt de lang verdiende eretreffer dan toch. Na een diepe bal komt Martijn Buma nu voor de verrassing oog in oog met de sluitpost te staan. En eindelijk gaat de bal erin. De middenvelder lobt de stuiterende bal over de doelman heen in het doel.

Zit er dan nog meer in? Je zou het wel verwachten en dus gaan de roodzwarten op zoek naar de gelijkmaker. De Groningers kunnen niet veel meer dan de bal maar wild naar voren trappen en dus is het in de laatste minuten nog spannend.

En dan ligt de bal plotseling in het doel. Zelfs de schrijver van dit stuk is perplex. Hoe kon dit gebeuren? Een seconde hiervoor was er toch een ingooi voor de thuisploeg en voor zover ik kon zien was er geen tegenstander in de buurt. Toch schijnt er het volgende te hebben plaatsgevonden. De ingooi werd teruggeworpen, waarna een tegenstander zijn tenen tegen de bal wist te zetten en daarmee keeper van der Veen compleet wist te verrassen, en mij dus ook. Dit kan alleen in het amateurvoetbal. Komisch, maar ook ergerlijk. Volgende week beter mensen, het gaat per week ietsje beter. Als het scoren nu ook nog lukt, dan komt het wel goed. (daar gaan we op oefenen!)